Part 4 | Confused

Ik moest even weg. Om alles op zijn gemak te verwerken. Ik schrok van hoeveel nieuwe dingen ik vandaag op mijn eerste schooldag was te weten gekomen en dat ik moest verwerken. Stacey die samen is met Jacob, Tyler die verschrikkelijk knap geworden is en mij dan ook nog eens verdedigd terwijl ik hem toch al stuk of 10 keer heb afgewezen. Je zou toch beginnen denken dat hij nu al wel gekwetst zou moeten zijn. Maar het heeft blijkbaar geen effect. Nu kwam het me best wel goed uit dat het geen effect gehad heeft. 'Aarde aan Lisa Carter!' riep een stem plots. Het was mevrouw Serkers van Duits. 'Het spijt me mevrouw maar zou ik eventjes naar het toilet mogen ik voel me niet zo goed.' antwoordde ik. 'Ga maar eventjes naar het Onthaal en vraag of je eventjes op het ziekenbedje mag gaan liggen je ziet er inderdaad wel een beetje bleek uit. Tyler zou je zo vriendelijk willen zijn om mee te gaan moest ze onwel worden onderweg dat je haar kan ondersteunen?' zei mevrouw. 'Jazeker mevrouw.' Antwoordde Tyler en ondersteunde me terwijl we opstonden. Wat moest ik nu doen? Ik voelde me helemaal niet onwel ik wou gewoon ontsnappen aan Duits. Ondertussen waren we al aan de deur en was Tyler zo galant om de deur voor me te openen. Toen we in de gang stonden zei ik dat ik me echt wel sterk genoeg voelde om zelf naar het onthaal te gaan maar hij bleef voet bij stuk houden dat hij me naar het onthaal en het ziekenbedje zou vergezellen.

'Tyler?' vroeg ik twijfelachtig toen we aan het ziekenbedje aankwamen. 'Ja?' antwoordde hij onzeker. 'Je bent heel veel verandert. In de positieve zin natuurlijk. Ik was eerlijk gezegd verschoten toen je je gezicht ophof in Duits.' zei ik blozend. Ongelofelijk dat dat net uit mijn mond kwam. Ik deed men hoofd net op tijd omhoog om nog net het tikje verbazing te zien in zijn ogen net voor hij zich herstelde en antwoord gaf. 'Dank je.' antwoordde hij. Waaw, dat was nog eens droog. Nu kwam er zo een ongemakkelijke stilte. Je kent dat wel. Ik hoef het hier hopelijk niet met handen en voeten uit te leggen. 'Kijk Lisa ik hou nog steeds van je en ik ken je beter dan wie dan ook ik hoop dat je dat beseft.' zei hij en toen verdween hij zachtjes door de deur. Ik was te laat hersteld van de schok zodat ik geen antwoord meer kon geven. Daar lag ik dan.