Denali.

Het was eindelijk vrijdag, de Cullens maken het leven minder saai maar toch, school blijft een grote bron van verveling. ‘Ga je dit weekend mee jagen?’ vraagt Rosalie me als we de school uit lopen naar de parkeerplaats. ‘Nee, ik ga straks vlug even jagen dan vertrek ik naar Alaska om een paar vrienden op te zoeken en hun auto terug te brengen. Ik knik naar de glimmende volkswagen. ‘Mijn auto kan ik zondag ophalen in Seattle.’ ‘Ken jij Tanja en haar zussen?’ Vraagt Jasper ongelovig. ‘Ja! Al jaren, jullie ook?’ ‘Ja, ze zijn als familie voor ons, raar dat ze nooit over jou heeft vertelt.’ ‘Ik beschouw hen ook als familie! Tanja had wel vertelt dat jullie hier woonden, toen ze me met Kathy hebben opgehaald op het vliegveld.’ ‘Oh echt?’ Zei Rosalie. ‘Ok, dan zie ik jullie zondag of maandag?’ Ze knikken en we nemen afscheid. Alice is al in de auto gaan zitten. ‘Eindelijk.’ Hoor ik haar zeggen. Zachtjes lachend loop ik naar mijn auto, die ik even later aan de kant van een verlaten weg parkeer, om dan uit te stappen en in het bos te verdwijnen.
Na gejaagd te hebben stap ik weer in, sluit mijn ipod aan op de radio en zet La La Lie van Jack’s mannequin op. Zingend rij ik richting Alaska, het was een lange rit, maar ik hield daarvan: ik, muziek en de weg. http://www.youtube.com/watch?v=BGxPteSAZBE
Zaterdagmorgen kom ik eindelijk aan in de bergen waar Denali zich bevindt. Als ik me parkeer voor het huis komt Irena blij naar buiten. ‘Judy!’ Snel stap ik uit en omhels haar. ‘Zo lang geleden! Ik was meegekomen naar het vliegveld als ik niet uit het land was! Maar, oh! Hoe gààt het met je?’ Ik moet lachen om haar enthousiasme. Tanja, Kate (Het Kate is en niet Kathy :p) Carmen en Eleazer komen ook al naar buiten. Ik omhels hen eerst voor ik Irena antwoord. ‘Hier is jullie auto al helemaal terug! En om je te antwoorden, het gaat erg goed met me dankjewel!’ We waren naar binnen gegaan om in de grote woonkamer te gaan zitten. ‘En de Cullens?’ ‘Fijn gezelschap, Forks was dus een goede keuze, ik was het een beetje zat om geen vampiers om me heen te hebben.’ Zeg ik lachend. ‘Wat ik niet had gedacht is dat ik een bekende zou terug zien.’ Ik pauzeerde even om hun reacties te peilen. ‘Wat? Bekende, wie…’ begon Tanja. ‘Wel, Jasper, ken ik eigenlijk al jaren, we zijn van dezelfde creator en na een ruzie van decennia geleden zie ik hem eindelijk is terug. Alleen is Alice niet zo verheugd om me op te nemen in hun leven.’ Vervolg ik grinnikend. Ik moest aan haar gezicht van gisteren denken toen ik zei dat ik naar hier kwam voor het weekend. ‘Heb jij samen met Jàsper gevochten? Voor dat Maria mens?’ zegt Carmen ongelovig. Ik knik. ‘Jep, dat is zo.’
We praatten nog de hele dag en nacht op zondagmorgen sta ik weer klaar om te vertrekken. ‘Moeten we je echt niet wegbrengen?’vraagt Tanja als we naar buiten gaan. ‘Nee, ik loop wel, Dat gaat sneller dan de auto.’ Zeg ik lachend. ‘Ok, goed dan.’ Ik knuffel iedereen nog eens. ‘Hou jullie goed.’ Zeg ik terwijl ik de oortjes van mijn ipod in mijn oren steek en dan vertrek richting de bergen