Part 1 | The first schoolday

Ik nam mijn tas hopend dat ik alles bij mij had voor die eerste dag op school. Ik was blij dat ik terug naar school mocht. Ja ik weet wat je denkt, dat ik gek ben om school leuk te vinden. Nee, ik ben niet gek ik was gewoon blij om mijn vrienden terug te zien en vooral om Stacey terug te zien. Ik had haar deze zomervakantie niet gezien omdat ze veel kampen deed en als ze dan kon dan was ik op reis.

Ik kwam beneden en zag de tafel gedekt staan maar ik zag mijn ouders niet. Jup, ze moesten alweer vroeger op het werk zijn. En dat op mijn eerste schooldag. Papa had beloofd om verlof te nemen. Maar ik was het al gewend. Er was altijd wel een of andere belangerijke meeting die ze echt niet konden missen. Ik keek naar de klok aan de muur en zag dat het al tijd was om te vertrekken. Ik had blijkbaar toch iets te lang bezig geweest met mijn haar. Ja, dat wordt dan geen ontbijt. Ik nam nog rap een appel mee voor onderweg en liep naar de voordeur. Ik had het gevoel dat ik nog iets vergeten was en controleerde rap mijn tas nog eens. Volgens mij zat alles erin dus nam ik mijn jas en liep naar buiten. Daar zag ik Stacey al staan. 'Oh,Lis je bent er, ik dacht al dat je niet kwam! Ik heb je zoveel te vertellen!' Raasde ze. 'Stace, rustig aan.' Onderbrak ik haar.' Ik heb eerst nog een vraagje voor je. Wie is dat?' Vroeg ik, wijzend naar de jongen die naast haar stond. 'Oh, dat is Jacob. Die ken je toch wel van op school?' Zei ze nonchalant. 'Ja die ken ik maar wat doet hij hier? Hij woont hier toch niet?' Vroeg ik nietsbegrijpend. Jacob was de populairste jongen van school. Hij is knap en dat wist hij ook. Ik en Stacey konden hem echt niet uitstaan. Daarom verwonderde het mij ook dat hij bij haar stond en dat Stacey niet een of andere opmerking maakte tegen hem. Stacey en Jacob wisselden een veelbetekenende blik met elkaar voordat Stacey riep dat de bus eraan kwam. En ik stond daar nog steeds nietsbegrijpend te wachten op een antwoord.

We stapten op de bus en namen een vierzit aangezien Jacob mee was. Jacob zette zich naast Stacey en ze lachte naar hem. 'Stace, ik wacht op een antwoord.' Hielp ik haar herinneren. 'Lis, Jake is bij mij blijven slapen. We zijn een koppel.' Zei ze. Toen ze zag dat mijn ogen er bijna uitpuilden van verbazing zei ze:' ik zei toch dat ik veel te vertellen had?' En ze nam Jacob zijn hand vast. Toen besefte ik dat ik echt veel gemist had.