Chapter 5 • Crystal 'Crys' Theresa Gems

Ik doe heel erg veel moeite niet heel erg hard te lachen om James. Al, daar in tegen, doet geen moeite en begint gewoon heel erg hard te lachen. Nu kan ik het ook niet meer inhouden, en samen lachen me. Het gezicht van Peatrix helpt nou niet echt; sterker nog, we moeten er alleen maar meer om lachen.
'Strafwerk!' roept ze dan door het lokaal, zo hard dat iedereen stil is.
'Jullie tweetjes,' sist ze tegen Al en mij, 'komen na de les even naar mij toe.' Ze recht haar rug en wijst haar wand naar de deur, zodat hij recht in James' gezicht dichtvliegt. Dan stampt ze terug naar haar bureau.
Al loopt alweer terug naar zijn tafeltje, alhoewel het hem niet lijkt te schelen. Hij praat zijn weg er wel uit, weet ik.
'Nou, als jullie jullie boeken willen openen op pagina 5, kunnen we beginnen met de les,' zegt Paetrix. Iedereen opent zijn boeken, en na tien minuten uitleg moeten we beginnen met in paren elkaar aan te vallen en jezelf te beschermen. Volgende week beginnen we waarschijnlijk met nonverbale spreuken, maar nu moeten we nog even terug in de routine komen.
Na de les willen Al en ik nog snel weg sneaken, maar Paetrix roept ons al terug. We zuchten bijde en lopen nar haar bureau.
'Meneer Potter, mevrouw Gems,' zegt ze, zuchtend. 'Jullie zijn onrespectabel bezig. Jullie gedrag vind ik niet tolereerbaar.'
'Oh,' antwoordt ik, niet wetend wat te zeggen.
'Onze excuses, mevrouw,' zegt Al dan. 'Dat was niet onze beoeling.' Nee, tuurlijk niet.
Paetrix kijkt ons aan, met haar lippen samengeperst. Ze lijkt nog boos, maar ik weet dat Al hier te goed in is.
'Het spijt ons, we beloven ons de rest van het jaar te gedragen,' zegt hij, en ik knik ter bevestiging. Bijde kijken we haar onschuldig aan.
Eventjes lijkt ze ons strafwerk te gaan geven, maar dan zucht ze.
'Omdat het de eerste les van het jaar is, en jullie nog in het zomer gevoel zitten, laat ik het voor deze ene keer gaan,' zegt ze dan. 'Maar alleen deze keer! En nu gaan.'
We lopen onmiddelijk naar de deur, voordat ze haar gedachten veranderd.
'Oh, en meneer Potter?' zegt ze dan nog. 'Doe de groeten aan je vader.'
Al knikt, loopt naar buiten en barst dan in lachen uit. Ik geef hem een high-five.
'Goed bezig, Al!' roep ik uit. Hij grinnikt, en samen lopen we de gang door.
'Heb jij ook een tussenuur?' vraag ik hem. Hij knikt, en samen lopen we een beetje doelloos door het kasteel.
'We kunnen wel naar de Common Room gaan...' zegt Al dan.
'Ik zit toch niet in Gryffindor, sukkel,' zeg ik tegen hem.
Hij haalt zijn schouders op. 'Dus?'
Ik grinnik en loop met hem mee, naar hun Common Room. Het ligt verborgen achter een portret van een dikke vrouw. Ze zwaait open, na een vuile blik op mij, en laat ons binnen.
De kamer is groot en rond, wat me laat denken dat we ons in een toren bevinden. Het is knus en gezellig, en rustig. Al leid me naar het haardvuur, waar James over een boek gebogen zit.
'Hey, Jay,' zegt hij tegen hem. Hij mompelt wat terug, zonder op te kijken.
'Kijk wie ik meegenomen heb,' zegt Al dan. James kijkt op, ziet mij, en staart.
'Wat doe jij hier?' vraagt hij dan.
'Zitten.'
James begint te lachen en wenkt ons om bij hem te gaan zitten. Hij zit op een oude bank, dicht bij het haardvuur. Al geeft me een duwtje, en ik duw hem terug. Dan duwt hij me zo hard, dat ik op James' schoot val.
Al ligt dubbel, en ik zit daar maar, met een knalrood hoofd. James begint ook te lachen, en dan kan ik het ook niet meer inhouden. We liggen ruim een kwartier de slappe lach te hebben, en al die tijd zit ik nog bij James op schoot. Hij zegt er niks van, en ik dus ook niet.
Uiteindelijk lukt het ons om weer rustig te worden, en zitten we maar. Dan sta ik op, omdat het raar zou zijn om op James zijn schoot te gaan zitten. Ik bedoel, hallo, het is niet alsof ik zijn vriendinnetje ben ofzo.
Plots ben ik nieuwsgierig of James eigenlijk een vriendin heeft. Het verward me dat ik die lucky bastard waarschijnlijk niet aardig ga vinden. Ik schud het van me af, en plof naast James neer.
'Je mag best blijven zitten, hoor,' grinnikt James. Mijn hoofd wordt bijna meteen weer knalrood. Dus lach ik maar, een beetje ongemakkelijk weliswaar.
Niet veel later moeten we weer naar de les. We lopen met zijn drieën de gang op, maar James moet naar Charms terwijl wij naar Herbology gaan. Daar ga ik naast Al zitten. Na Herbology, hebben we weer een tussen uur, en dan lunch.
'Waar heb jij de hele dag gezeten?' vraagt Demi, met haar mond vol.
'Ik was bij Al,' antwoord ik. Ze beginnen allemaal te grinniken, en ik weet maar al te goed waarom. Ze vinden dat Al en ik het perfecte setje zijn. Maar ik vind hem helemaal niet leuk. Ik bedoel, wel leuk, maar niet leuk-leuk. If you get what I mean.
'Oh, shut up,' vertel ik de meiden. Ze moeten hierdoor alleen maar harder lachen.
'Jullie passen gewoon zo goed bij elkaar!' zegt Haily.
'Helemaal niet!' roep ik uit. Nu lijkt het erop dat ze de slappe lach gaan krijgen. Ze vinden het geweldig om mij te plagen, weet ik. Stelletje gemene gekken.
Uiteindelijk houden ze op, en eten we weer rustig verder.

De dag vliegt voorbij, en voor ik het weet is het alweer middag en zijn we druk bezig ons huiswerk af te maken. Zonder al te veel moeite krijgen we het die dag nog af, en 's avonds speel ik zelfs nog een potje schaak met Shay. Die natuurlijk wint.