Van een feest naar een levensbedreigend avontuur - Themawestrijd ~The Hobbit - Opdracht 6

De maaltijd in Bilbo's huis beviel de dwergen zeer goed. Ook Bifur at en dronk vrolijk mee, al hield hij het liever bij het groenvoer en waagde hij zich niet aan het vlees. Ondanks dat de hobbit niet zo blij leek te zijn met zijn gasten, maakten de dwergen er een vrolijk feestje van. Het duurde niet lang voor het eten door de vertrekken vloog en ze vrolijk begonnen te zingen, tot zeer grote ergernis van de hobbit. Af en toe gooide Bifur wat van zijn groenten naar een andere dwerg, eerder omdat deze hem irriteerde, dan dat hij het leuk vond om zomaar met eten te gooien. Hij hield zich verder maar ook wat gedeisd. Het was toch enigszins onrespectvol naar je gastheer om er een puinzooi van te maken.
Het duurde ook niet lang tot Bifur enkele borden pakte en hiermee naar de keuken liep. Hij hoopte dat de hobbit het niet erg vond dat hij wat in zijn keuken zat te rommelen, maar hij had wel zijn benodigdheden nodig voor de afwas. Gelukkig hield Bilbo blijkbaar zijn afwasgerei graag in de buurt, dus hoefde Bifur niet lang te zoeken.
Terwijl de anderen dwergen weer een lied aanhieven, dit keer één om Bilbo te pesten, was Bifur rustig bezig aan de afwas.
'Bifur!' hoorde hij iemand opeens roepen en terwijl hij omkeek, kwam er een bord zijn kant op gevlogen. Vanwege zijn snelle reflexen wist hij dit bord te vangen en stopte hij het daarna voorzichtig in het afwaswater. De borden van hun gastheer breken was het laatste wat hij wilde.
Eerst begonnen de dwergen te stampen en langzaamaan te zingen, maar al gauw maakten ze er een vrolijk lied van en vlogen de borden en mokken door het hele hobbithol heen.
Zo maakten de dwergen er een feestje van, maar Bifur deed maar half mee, hij had ook zijn concentratie voor het behoud van de borden nodig. Genoeg borden vlogen zijn kant op en hij moest snel zijn, wilde hij alles vangen.
Maar uiteindelijk was alle vaat gedaan en hadden de dwergen alles weer netjes opgestapeld op de tafel. Niks was op de grond gevallen en gebroken, wat toch wel bewijs gaf van de kundigheid van de dwergen. Bifur stond er ook tevreden naast en enkele dwergen prezen hem dat hij goed afwaswerk had geleverd. De opluchting van Bilbo was ook te zien, toen hij al zijn servies nog heel zag staan.
Maar plots klonk er een gebonk op de voordeur van Bilbo's huis en direct was iedereen stil, niemand lachte meer na van hun feest. Serieuze blikken verschenen op hun gezichten.
'Hij is hier,' zei Gandalf en Bifur wist precies wie hij bedoelde. Thorin Oakenshield was aangekomen en nu zouden ze op de echte zaken overgaan: het heroveren van Erebor op Smaug.

Eenmaal bezig met de bespreking, kwamen vele onderwerpen aan bod, zo ook met hoeveel man ze de berg wilden gaan veroveren. Een grote teleurstelling overviel Bifur toen hij hoorde dat Dain en de dwergen uit de ijzerheuvels hen niet zouden helpen bij hun queeste. Hij had gehoopt dat zij loyaal zouden zijn aan hun eigenlijke koning en hem zouden helpen. Met meer had je een grotere kans om een draak te verslaan, maar helaas. Ze zouden het met hun dertienen moeten doen. Dertien dwergen tegen een draak, het leek hem wat oneerlijk, maar wie weet. Als ze het niet zouden proberen zouden ze er nooit in slagen.
De bespreking ging door en veel nieuws werd er niet meer verteld, geen dingen die Bifur nog niet wist. Echter was het ook onduidelijk of de hobbit zou meegaan. Bofur was dan ook zo subtiel om over de verschrikkingen van een draak te vertellen, waardoor de arme hobbit flauw viel. Wat verontwaardigd keek hij naar zijn neef en daarna liep hij bezorgd op Bilbo toe en hielp hem met behulp van enkele andere dwergen in zijn bed te krijgen.

Na een tijd van nog wat praten zonder Bilbo verzamelden alle dwergen zich bij het brandende haardvuur. Ook Bifur kwam erbij staan en warmde zijn handen even aan het vuur, maar al gauw stapte hij aan de kant om Ori er ook even bij te laten. Zo sociaal was hij wel en heel koud was het nou ook weer niet. Echter vond hij de warmte van een vuur altijd wel aangenaam.
Even hing er een lichtelijk bedrukte sfeer in het vertrek, iedereen was stil. Thorin was de eerste die deze stilte doorbrak met zijn diepe stem. Hij begon te zingen, een lied dat ze allemaal kenden. Ondanks dat Bifur de woorden niet wist uit te spreken, humde hij de melodie wel mee. Ieder kreeg bepaalde emoties bij dit lied, en ook bij Bifur waren het emoties van droefenis, verlangen naar een thuis, het liefste Erebor. Hij zou Smaug het altijd kwalijk blijven nemen dat hij hen hun thuis had ontnomen. Maar vandaag waren de voorbereidingen getroffen om hier verandering in te gaan brengen. Het zou een zware reis worden, dat wist hij wel, niet iedereen zou het waarschijnlijk overleven, hij misschien ook niet eens, maar het zou het waard zijn. Hij gunde aan iedereen een goed thuis en Erebor was dat voor iedere dwerg in dit gezelschap.