|| 3

“Ik ben door, tot volgende week.” Ik zwaai nog eens naar mijn collega’s en loop de Starbucks uit.
Ik heb een appartementje op een 5 minuten stappen van mijn werk, dus ga ik elke dag te voet.
Ik ben in mijn eigen appartementje gaan wonen toen ik ben gestart met studeren.
Toen ben ik ook gestart met mijn baantje bij de Starbucks. Natuurlijk om een centje bij te verdienen.
Niet dat ik mag klagen van mijn ouders, alles wat ik vraag, geven ze me ook.
Maar toch, ik wil zelfstandig zijn, en daar hoort zelf geld verdienen ook bij.
“Hey” Nieuwsgierig kijk ik opzij, naar het glimlachende gezicht van Dylan.
Dezelfde jongen die enkele uren geleden in de Starbucks stond.
“Stalk je mij of zo?” Lach ik, waarna hij lachend zijn hoofd schudt.
“Nee haha, ik ben net op weg naar huis. Maar toen ik jou zag lopen, dacht ik, waarom vraag je haar niet mee om iets te gaan drinken?” Met grote ogen kijkt hij me vragend aan.
“Wat een openingszin.” Lach ik.
“Maar het is goed, ik heb wel zin om nog eens iets te gaan drinken.”
“Oke, ik weet een leuk, rustig cafétje hier om de hoek.” Ik knik en volg hem naar het kleine cafétje met een rustige uitstraling.
Zo een cafétje waar je gezellig kon praten, zonder dat mensen je raar aankeken.
Dylan leek me eerder een jongen voor discotheken en drukke cafés, wat ik ook wel eens graag doe hoor.
Maar dit vind ik zeker even leuk, vooral om rustig te praten en om iemand beter te leren kennen.

“Nog iets om te drinken?” Ik kijk op mijn horloge en zie dat we al bijna twee uur zitten te praten.
We hadden het al over van alles en nog wat gehad en ik voelde me echt op mijn gemak.
Dylan is een leuke jongen, vlotte babbelaar maar die mij ook al enkele keren goed had doen lachen.
“Nog eentje, dan ga ik echt door hoor.” Zeg ik. Eigenlijk wil ik nog niet weg, maar ik heb morgen jammer genoeg vroeg les.
“Oke, nog eentje” Hij lacht en ik begin automatisch ook te glimlachen.
Hij deed me van karakter wel wat denken aan Luke en ik wist nu al dat ik hem mocht.
“Mag ik je nummer?” Ik knik en typ mijn nummer in op zijn iPhone die hij net voor mij op het tafeltje had gelegd.

Vermoeid laat ik me vallen op mijn bed. Denkend aan vandaag, aan Dylan en vooral aan de gezellige avond.
Normaal was ik niet zo een persoon, die zomaar mee ging met iemand, maar hij had zo een leuke uitstraling.
Hij zou echt nog eens een goede vriend kunnen worden, net zoals Luke was.

“Jade, ik hoop echt dat er wat leuke jongens bij ons op internaat zitten.” Lachte Louise, waarna ik lachend met mijn hoofd schudde.
“Louise, Louise, Louise, natuurlijk zitten er leuke jongens. Maar laat ook iemand voor mij over!” Ze lachte waarna ze haar armen om me heen sloeg.
Ik merkte dat ze gespannen was, maar dat was ik ook.
Vandaag was onze eerste schooldag, op onze nieuwe school.
We gingen samen op internaat en hadden net allebei in onze eigen kamer onze tassen uitgepakt en al enkele persoonlijke spulletjes rond gezet.
Daarna was Louise bij mij op mijn kamer gekomen en nu lagen we languit op mijn bed, gespannen voor iets wat wel vanzelf zou loslopen.
“Kom dan gaan we naar die ene recreatiezaal, zo leren we zeker wat nieuwe mensen kennen.” Zei ik, waarna ik Louise haar hand nam.
Het was nu kwart voor 8 en er was ons duidelijk verteld dat iedereen verplicht was om tussen 20u en 21u in de recreatiezaal te zijn.
Bij goed weer, zouden we dan wel nog iets buiten doen.


Samen wandelden we de recreatiezaal binnen, waar direct alle ogen naar ons keken. Ik merkte onmiddellijk op dat er wel al wat groepjes gevormd waren. Dus waarschijnlijk waren wij een van de enigste nieuwe mensen hier.
“Ow my goodness, Jade..” Ik keek naar Louise die me geschokt aankeek.
“Wat is er, Lou?” Lachte ik.
“Zie die blonde jongen, hij speelt op de PlayStation en bijt op zijn lip.” Direct keek ik de zelfde richting uit, als dat Louise keek en zag de jongen aan de PlaySation die ze bedoelde. Wow hij was knap.
“Om het ijs wat te breken met de nieuwelingen en om het goede jaar in te zetten, zullen we een spelletje Singstar spelen. Voor degene die echt niet willen mee doen en niet willen supporteren, jullie kunnen altijd nog een gezelschapsspel spelen uit de kast daar achter.” Zei de opvoedster. Ik keek naar Louise en een glimlach verscheen direct op onze gezichten.
“Super voor jou, Jade, kan je direct jouw prachtige stem laten horen.” Ik begon zacht te blozen, maar wist dat ze gelijk had.
Ik zong heel graag en velen zeiden ook dat ik echt een prachtige stem had.
Na al enkele mensen hebben te horen zingen, de ene beter dan de andere, nam de blonde jongen één van de micro’s en koos voor ‘Just the way you are’ van Bruno Mars.
Ik was erg benieuwd naar zijn stem en toen hij begon te zingen, hield ik mijn adem even in. Wow wat had die jongen een prachtige stem. Ik zag iedereen trots naar hem kijken en merkte direct dat ze dit allemaal wel al wisten.
Als het liedje gedaan was, keek hij mij uitdagend aan en lachte.
“Nu jij.” Ik glimlach en Louise begon ook te glimlachen.
“Oke.” Ik nam de micro over en begon te kijken welke liedjes ik allemaal kon zingen.
Ineens springt het liedje ‘Give your heart a break’ van Demi Lovato me in het oog en begin ik breed te glimlachen.
Na het volledige liedje uit te zingen, deed ik mijn ogen weer open en keek de groep rond.
Iedereen keek me met grote ogen en bijna een open mond aan. Een verlegen lachje kwam op mijn gezicht, waarna ik snel naar Louise stapte.
Uit de belangstelling.
“Wow je was goed.” Ik kijk opzij en zie de blonde jongen nog licht verbaasd naar me glimlachen.
“Dat was jij ook hoor.” Zeg ik verlegen terug, waarna Louise me een duwtje in de rug gaf en mij en de knappe blonde jongen alleen liet.
“Ik ben Luke.” Hij gaf me een hand die ik verlegen aan nam.
“Jade.” Hij glimlachte en nam me mee naar een rustiger plekje in de recreatiezaal, waar we al snel begonnen te praten over van alles.



Just the way you are - Bruno Mars
Just the way you are - Luke Hemmings
Give your heart a break - Demi Lovato