Hoofdstuk 2

In de middag werd Spider weer opgehaald en kwam Pepper terug. Domino liep meteen op hem af en begon aan zijn nek te knabbelen. Pepper duwde hem echter weg en liep regelrecht op Star af. "Star" zei hij met zijn luide stem, Star legde meteen zijn oren in zijn nek. Pepper was de baas van het weiland en die positie had hij niet met vriendelijkheid gekregen.
Meestal waren Spider en Star de dupe van zijn pestbuien. Star verwachtte nu dan ook een gemene opmerking of een bijt. "Spider zei dat het ging stormen"vragend keek Pepper hem aan, even verbaasd knikte Star en het duurde even voordat hij zijn stem vond,"Dat zei Demon" "Die rare kat?" Star snoof even,"Ja en hij is niet raar"
Pepper grinnikte kort,"Hij eet muizen"zei hij snibbig. Meteen klonk er gelach, Ricky lachte hardop en al vlug volgde de rest haar, ook Star en zelfs Domino lachte,al dan voorzichtig. Pepper was er verbaasd over en keek Ricky kwaad aan,"Dat is ziek!"riep hij. Ricky hikte en enkele mensen en paarden keken verbaasd naar hun.
"Katten zijn roofdieren,ze eten muizen omdat dat in hun natuur zit" gierde de palomino uit. Pepper boosheid veranderde in verbazing,"Dat wist ik niet"gromde hij binnensmonds en liep naar Domino.
Hij beet die in zijn oor en gaf hem een duw. Domino liep gedwee met hem mee,naar het uiteinde van de wei.
"Als Spider dat hoort"merkte Star op. Spider zou het geweldig vinden als Pepper op zijn plaats gezet werd,Pepper vroeg verbazend vaak wanneer hij wit ging worden en dat begon de schimmel inmiddels te vervelen. Goed,dat Spider nog steeds verbazingwekkend veel grijs had voor zijn leeftijd was inderdaad wat raar. Spider zelf maakte zich echter nergens druk om. Ricky grinnikte bij de gedachte.

Het duurde niet lang voordat Spider het zou horen en hij lachte zo hard dat Kleintje verstoort opkeek. Toen Spider uitgelachen was,keek hij met stralende ogen naar Ricky die wat verderop stond te grazen. "Ze is geweldig"hij keek iets te opgewonden voor Spider,vond Star,"Dat ze hem zo op zijn plek zet"
" Ach,ze vertelde enkel de waarheid"
"Had Demon het al gehoord?"vroeg Spider, Star schudde zijn hoofd,"Hij is niet meer langs geweest,waarschijnlijk ligt hij in de stal te slapen" Spider knikte begrijpend en ging grazen. Star keek nog even naar de drukke mensen en boog toen zelf ook zijn hoofd naar het malse gras voor zijn hoeven. Zou het echt gaan stormen? De lucht was warm geworden en hij voelde hoe een lichte wind door zijn vacht heen waaide. Misschien had Demon toch wel gelijk. Terwijl het malse en koele gras zijn eetlust stilde,dacht de hengst verder na over de storm.
Zouden ze naar de stallen moeten? Werd het gevaarlijk? Hij had een keer eerder een storm meegemaakt,maar dat was nog voordat hij hier kwam. Ze hadden hem in de stal gezet. Buiten had hij de bomen hoorden kraken en er sloegen takken tegen de stal aan.
Enkele paarden waren in paniek geraakt,maar Star genoot er enkel van. Het wilde gevoel wat hij toen kreeg,als hij niet in een stal stond,was hij zo hard gaan rennen als hij maar kon. Het zou geweldig zijn om dat te kunnen doen. Misschien mochten ze wel in de wei blijven staan. "Ik hoop dat we in de wei mogen blijven"zei hij opgewonden tegen Spider,die keek hem raar aan,"Dat is een grapje,neem ik aan?"vroeg hij vol verbazing,
"Je weet dat ik geen grapjes maak over dat soort dingen"
"Dan ben je gek"vervolgde Spider en hij maakte een rondje met zijn hoef over de grond,een beledigd teken voor paarden,afgeleid van wat de mensen bij elkaar deden. Star keek er niet naar,maar legde wel zijn oren in zijn nek,"Ben ik niet,ik ben enkel wat wilder dan alle deze watjes hier"beet hij Spider toe. "Noem je me een watje?" "Wel nee,jij valt nog wel mee"
"Gelukkig,maar ik denk dat jij je gelijk krijgt,hoewel ik het tegendeel hoop"
"Lafaard"spotte Star met zijn vriend en om te laten zien dat hij een grapje maakte,gaf hij een vriendschappelijke duw.
Spider beet hem zachtjes in zijn oor,"Hebbes"hoorde Star hem zeggen in zijn oor. Hij duwde hem weg en steigerde eens flink. Spider stampte enkele keren op de grond en maakte toen een rare bok,daarna schoot hij opeens weg. Met de sierlijkheid van een lippizaner galoppeerde hij door het weiland heen,Star keek hem even verbaasd na en rende hem toen achterna. Welke rassen ook in hem zaten,ze gaven hem een sterke en snelle vlucht en al vlug had hij zijn maatje weer ingehaald. Na een tijdje gekloot te hebben met elkaar,waren de paarden wel weer klaar en begonnen ze elkaar maar te krauwen, intussen gingen de laatste bezoekers al weer neer huis en viel de vroegtijdige duisternis al over hun heen,maar ditmaal leek het donkerder.
Dikke pakken wolken hingen bij elkaar en kwamen langzaam hun kant op,er klonk gerommel en Star voelde zijn vacht tintelen. Er was geen mens meer naar hun toe gekomen,dus hij had inderdaad zijn zin gekregen,maar nu hij het gerommel hoorde en de onheilspellende lucht zag,voelde hij zich opeens niet meer zo blij meer. Toen Spider wegging om met Lily te praten,voelde hij zich zelf opeens benauwd.
"Wat is er?Bang?"klonk het opeens sissend in zijn oor en hij schrok op. Pepper keek hem met donkere en geniepige ogen aan,Domino stond schuin achter hem en probeerde hetzelfde,maar aangezien hij al zenuwachtig keek,leek het eerder alsof hij last had van zijn tanden. "Je zal vast hinniken als een verdwaald veulen als de storm begint" Star voelde opnieuw een spanning,maar ditmaal niet van angst of spanning. Even vroeg hij zich af of hij Pepper's voorhoofd kon markeren met zijn hoefafdruk,wat er vast wel leuk uit zou hebben gezien,maar toen dacht hij eraan dat dat trammelant kon gaan opleveren en sinds hij samen met Kleintje de voerbakken had geplunderd,waarbij enkelen gesneuveld waren,kon hij meer problemen zich niet meer op de hals halen.
"Nee hoor"antwoordde hij dus enkel en liep toen vlug weg,voordat Pepper de kans kreeg om nog iets te zeggen.
Toch wist hij ergens dat Pepper gelijk had. Misschien was zo'n storm toch niet zo'n leuk iets.