Prologue.
Er zijn nog geen reacties.
Na drie maanden zelf rond te hebben gelopen, kwam ik aan in New Orleans. Met niets dan alleen mijn naam en de kleren die ik droeg, ging ik op zoek naar iemand die mij kon helpen. Al snel kwam ik aan bij een bar, daar waren veel mensen. Iedereen keek me aan, alsof ik een alien was. Veel angst borrelde zich op in mij en ik werd misselijk van de zenuwen. Een blond meisje was naar me toegelopen en had me gevraagd of alles goed met me ging. Haar vertelde ik dat ik geen idee had wie ik was of waar ik vandaan kwam. Er was ook een ander meisje, met bruin haar, ze kwam direct naar me toe. Zeggende dat ze me wel kon helpen, meteen geloofde ik haar en volgde ik haar naar een kerkhof. Toen had ik het gevoel dat er iets niet klopte en had haar raar aangekeken. Maar ik wist niet meer wie ik was of waar ik weg kwam. Wat nou als ik familie had die me miste? Al snel kwam ik er achter dat mijn gevoel klopte. Ze binde me vast op een stoel en gingen met een kring om mij heen staan. Rare woorden werden er gesproken en gezongen, van af dat punt weet ik er niet zo veel meer van. Bij mij was alles zwart en toen ik wakker werd was ik in de zorg van Hayley en Elijah. Vaak heb ik gevraagd wat die mensen bij me hadden gedaan en vaak hadden ze het genegeerd. Toen ik eenmaal weer gezond genoeg was om uit bed te komen, hebben ze me eindelijk verteld wat er was gebeurt. Blijkbaar heeft mijn ziel mij gered, uit zelf verdediging heb ik de heksen bewusteloos geblazen met een harde knal. Het blonde meisje van de bar, Cammie, had aan Niklaus en Elijah verteld dat ik werd meegenomen door een van de heksen en dat ze het niet vertrouwde. Elijah en Hayley hebben me gered en verzorgd. Nu, proberen ze mij te helpen in mijn zoektocht naar mijzelf en mijn magie.