Season 5 Chapter 18

Fabian

Ons leger wat zich aan het klaar maken om te vertrekken.
Elk district stond apart opgesteld met voorop de leider.
Nivada, Vera, Liam, Ferdinand, Sergio en ik hadden ons aangesloten bij district 1 en zouden samen met Sandra de aanval leiden.
‘Nivada’ zuchtte ik toen we op een klein afstandje van de rest stonden.
‘Fabian, niet nu’ zei Nivada.
‘Je hebt Lilly gehoord’ zei ik. ‘Margaery heeft haar de hele oorlog laten zien en alles daarvan is waar. Waarom zouden de dingen die ze mij heeft laten zien niet waar zijn?’
‘Fabian, we moeten ons echt eerst focussen op de aanval’ zei Nivada.
Ik bleef even stil en staarde naar de districten die klaar stonden.
‘Je hebt gelijk’ zei ik.

Sandra ging boven op de wagen staan waarin we de wapens zouden vervoeren.
‘Na 50 lange jaren, zal er in de komende dagen eindelijk een einde komen aan deze oorlog. Alle districten zijn herenigd en we zijn sterker dan ooit nu we Cornelius’ City aan onze kant hebben. We zullen onze pijn en wanhopen laten voelen aan de ijswachters.
IS IEDEREEN KLAAR?!’
Iedereen gaf een strijdkreet en Sandra sprong van de wagen af.
District 1 kwam als eerste in beweging, gevolgd door de andere districten.
We verlieten de element-loze hoofdstad aan de westkant en liepen richting het noorden, parallel aan het ijsrijk.
‘Daar gaan we dan’ zei Liam. ‘Moet je kijken hoeveel er veranderd is sinds jij op deze planeet bent’.
Ik keek Liam aan en lachte.
‘We doen het geweldig’ zei ik. ‘En dat komt mede dankzij jullie, aangezien jullie mij geweldig hebben opgevangen toen ik hier net aankwam’.
‘We zijn een super team’ zei Vera. ‘En laten we niet vergeten dat ook dankzij Geronimo we veilig aankwamen in het ijsrijk’.
‘Geronimo’ zuchtte ik. ‘Wat zou die van deze oorlog gevonden hebben. Ik hoop maar dat Sebastian veilig zit in district 7’.
‘Natuurlijk wel’ zei Vera. ‘We vallen het ijsrijk aan. Ze zullen echt niet een poging doen om de districten in te nemen’.
Op dat moment stuurde Sandra een vuurstraal de lucht in, als teken dat we naar rechts gingen, richting het ijsrijk.
‘Daar gaan we dan’ zei Liam nogmaals.
De grens van het ijsrijk kwam steeds dichterbij en vanuit de verte waren de alarmbellen al te horen.
De strijd om naar Faldatror te komen, was begonnen.

De wolven van Sergio waren de eerste die in actie kwamen tegen het ijsleger wat onze richting opgestormd kwam.
District 6, 7 en 9 sloten zich daarbij aan en de eerste vuurstralen werden afgeschoten.
Liam en Vera sloten zich bij Cornelius’ City aan en schoten samen met Lilly de eerste pijlen af.
Ondertussen rende district 1 dwars door de ijswachters heen om zo de eerste ijsstad binnen te stormen.
Toen wij aankwamen in de ijsstad, zaten alle inwoners nietsvermoedend in hun huizen of sommige liepen rustig op straat.
Toen ze ons in de gaten kregen, begonnen sommige hysterisch te gillen en andere kwamen juist in actie.
Nivada en ik schoten de lucht in en vielen van boven af de eerste ijsmannen aan.
Onder ons schoot Sandra samen met haar leger door de mensen massa heen, op weg naar de tweede stad.
Steeds meer districten stormde de stad binnen en veel ijsstrijders vluchtten hun huizen in.
De eerste stad was al snel overgenomen en Nivada en ik vlogen richting de tweede stad.

Het was duidelijk dat de tweede stad al dichter bij Faldatror lag, aangezien het hier stikte van de ijswachters.
Ik zag hoe Sandra het opnam tegen tientallen ijswachters tegelijkertijd.
Sommige kregen Nivada en mij in de gaten en begonnen ijsstralen op ons af te vuren.
Ik creëerde een lichtschild en schoot het vervolgens af waardoor tientallen ijswachters naar achteren geblazen werden.
‘Nog geen spoor van de koninklijke ijsfamilie te zien’ zei Nivada naast me.
‘Die zitten waarschijnlijk veilig in hun paleis’ zei ik.
Bijna alle districten waren inmiddels in de tweede stad en de inwoners van de ijsstad zaten ondergedoken in hun huizen waarvan de meeste al in brand stonden.
Ik keek verder vooruit en zag dat er een grot stuk grondgebied zat tussen de 2e en de 3e stad.
De laatste ijswachters werden omver geblazen door het vuur en Sandra was met district 1 al op het stuk grondgebied.
Nivada en ik vlogen naar beneden en kwamen naast Sandra neer.
‘Dit gaat wel op een goed tempo zo’ zei ik lachend.
‘En dat baart mij zorgen’ zei Sandra. ‘Het ijsrijk heeft honderdduizenden ijswachters, dus ik snap niet dat die niet ingezet worden’.
‘We zijn bijna bij Faldatror’ zei Jersey die samen met Melodie en district 7 aan kwam.
‘Nog een grote stad’ zei Melodie.
Steeds meer districten kwamen het grondgebied opgerend en na een tijdje waren we weer compleet.
‘Het was een goede zet om in het donker aan te vallen’ zei Eveline. ‘Dit zagen ze duidelijk niet aankomen’.
‘We zijn er nog lang niet’ zei Sarah. ‘Juich nog niet te vroeg’.
‘We nemen de laatste stad nog over’ zei Sandra. ‘Daarna volgt een groot besneeuwd bos waar we kunnen overnachten, met bewaking natuurlijk. Hoeveel slachtoffers zijn er al gevallen?’
‘Het valt tot nu toe nog wel mee’ zei Sarah. ‘We zijn een paar wolven verloren en hier en daar wat vuurstrijders uit verschillende districten’.
‘Dat zij mogen rusten in vrede’ zei Sandra.
Ze draaide zich om en met z’n allen vervolgden we onze weg.

Voor de derde stad stond een groot leger opgesteld van ongeveer duizend ijswachters.
‘Ik zei toch, we moeten niet de vroeg juichen’ zei Sarah.
Tyler rende samen met district 9 op het leger af en op hetzelfde moment klapten de vuurstrijders hun waaiers uit.
Eveline mengde zich in de aanval met district 2, gevolgd door Ingrid, Marcus en Kay met districten 3, 4 en 6.
‘Wij wachten tot het leger uitgedund is’ zei Sandra.
Achter ons stonden Jersey, Melodie, Gaby, Sarah en Lilly samen met district 5, 7, 8, 10 tot en met 14 en het leger van Cornelius’ City.
‘Lilly, val samen met Cornelius’ City aan’ zei Sandra.
Lilly knikte en gaf een teken aan haar leger.
We hadden besloten dat met de aanval Lilly degene was die de leiding van Cornelius’ City op zich zou nemen.
Samen met de boogschutters en zwaardvechters viel ze het leger aan wat hevig aan het vechten was tegen de rest van ons leger.
‘We kunnen er doorheen’ zei Sandra.
Met z’n allen renden we door de vechtende massa heen, richting de laatste stad voordat we bij Faldatror zouden aankomen.

Ik zag al snel dat alle straten van de stad bemand stonden met ijswachters.
Sergio rende voorop met zijn wolven en met z’n allen vielen we de ijswachters aan.
Ik pakte mijn boemerang en gooide hem zo, dat het in een zwaai 10 ijswachters terplekke onthoofden.
Naast mij schoten Vera en Liam zoveel mogelijk pijlen af en de ene naar de andere ijswachter werd geraakt door de pijlen, gevold door explosies.
Sandra creëerde samen met Jersey, Sarah, Gaby en Melodie een reusachtige vuurwolk die over de ijswachters en inwoners heen schoot.
Degene die de vuurwolk hadden overleefd werden vervolgens verblind door het licht afkomstig van Nivada en mij en na een tijdje waren er slechts enkele ijswachters nog in staat om te vechten.
De rest van ons leger kwam de stad binnengerend en keken verbaasd om zich heen.
‘Was dat het?’ vroeg Eveline. ‘Dit gaat echt veel te makkelijk’.
‘Laten we daar maar even niet over na denken en gewoon schuilen in het bos’ zei Sandra.
Met het totale leger verlieten we de brandende derde stad en kwamen we al snel aan in het besneeuwde bos.

‘Alle leiders verzamelen!’ riep Sandra.
Alle leiders van de districten kwamen naar Sandra toe en we gingen in een kring staan.
‘Ik stel voor dat we onder bewaking proberen wat rust te nemen en wachten tot de zon opkomt. We zullen in beurten met een district gaan waken, behalve Fabian, Nivada en ik. Wij zullen de hele nacht doorslapen aangezien wij het zullen gaan opnemen tegen de sterkste leden van de koninklijke ijsfamilie’.
Iedereen knikte en de leiders verspreidden zich weer.
Ik ging tegen een boom aanliggen, met Nivada naast me.
Morgen zou het ultieme gevecht om Faldatror gaan plaatsvinden