118.
Dit ging te ver, ik wist zeker dat dit niet Allia Con, nog wat was. 'Kijk, het zwarte paardje.' Bill knikte maar begreep het niet. 'Bill, ze heeft een tattoo van een zwart paardje op haar pols, dat is mijn Audrey!' Hij begon te lachen. 'Jullie zijn uit elkaar.. Of was je dat nu al vergeten?' Boos keek ik hem aan. Waarom moest hij mij altijd aan dat feit herinneren? Ik kom wel terug in de realiteit, ooit op een dag.
Audrey point of view
Christina kwam met het idee om naar de hotelkamer van de jongen terug te gaan om de sleutel terug te geven en uit te leggen wat er allemaal gebeurd is de afgelopen dagen. ik vond het geen goed plan, maar ze stond er op. 'Is er iemand?' We stonden stonden aan de deur, maar er deed niemand open. We hadden nog wel champagne mee genomen en rozen. het was allemaal Christina haar ding, misschien had ze wat voor Bill? We opende de deur en we zagen niemand. Ik sprong op het bed en het lag vol met rozenblaadjes. Christina en ik namen alvast een glaasje champagne.
Plotseling stonden Bill en Tom voor onze neus. 'Ga mij niet vertellen dat je terug komt?' Christina en ik knikte beide van niet. 'We komen het verhaal uitleggen!'
Reageer (1)
Het moet gewoon weer goedkomen tussen Audrey en Tom.
1 decennium geledenIk ben benieuwd...
Ga je snel weer verder?