116.
'Maar..' Oh, nou daar begon hij. 'Ze is erg leuk. Heel anders dan mijn zus, ze is vriendelijk.' Ik schrok even. 'Ze heeft al een vriend.' Audrey scheen ons te horen. Ik zag haar om de hoek staan. Ze keek mij boos aan, maar bracht er niets tegen in. 'Er is nog een maar..' Ik draaide mijn hoofd om en keek hem boos aan. 'Nog meer?' Hij knikte en begon. 'Over 3 dagen, is er een optreden. Ze mag playback doen, maar laat haar alsjeblieft gaan.' Als Audrey het zou doen zou ze in ieder geval geen playback hoeven doen. Maar hoe zit het dan met Allai? Heeft ze nog nooit voor publiek gezongen? 'Kirr, heeft Allai nog nooit in het openbaar gezongen dan?' Hij knikte. 'Nog nooit in Parijs. Er zullen enkele zijn die het verschil zullen merken als ze live gaat zingen.'
Audrey point of view
Ik hoorde wat Kirr en Christina bespraken. Hier ging niets van gebeuren. Waarom zou ik ooit gaan optreden om een ander te redden? 'Misschien kan ik het met haar er over hebben?' Boos liep ik richting Kirr en Christina. Ik pakte Christina vast en nam haar mee. 'Nee, Chris. Ik lig nog liever in een bed met Tom dan dit.' Verward keek ze mij aan. 'Dus je doet het?' Ik knikte van niet. 'Waarom zou ik hem en zijn zus willen redden? Een paar foto's kan ik nog wel aan, maar zingen op een podium voor misschien wel honderden mensen en liegen tegen hen over wie ik ben? Zo ben ik niet Christina, dat weet je!' Het was even stil. 'Je bent bang, Audrey.' Het enige wat ik nog hoorde.
Er zijn nog geen reacties.