|| 1

Verveeld lig ik in de zetel naar tv te staren terwijl Louise met mijn haar speelt.
Louise is mijn beste vriendin, al sinds de lagere school. Ze is mijn buurmeisje en in de middelbare school zijn we samen op internaat gegaan.
"Jade?" Ik kijk omhoog en knik.
"Heb je Luke eigenlijk nog gehoord?" Droevig sla ik mijn ogen neer.
"Nee, maar ik heb hem ook niet meer gestuurd. We zijn uit elkaar gegroeid denk ik." Met een droevig gezicht knikt Louise.
Ik weet wel dat ze mij begrijpt, maar ik zie vooral dat ze het erg voor me vindt.
Luke was altijd mijn beste vriend op de middelbare school, we zaten samen op internaat en niemand kon ons uit elkaar halen.
Behalve dan nu de afstand.


"Martin" Ik giechelde en liep verder weg van Luke die achter me aan zat.
"Geef mijn broek terug" Iedereen staarde ons aan en dit kwam waarschijnlijk vooral van het feit dat Luke achter mij aanliep in zijn boxer en een t-shirt.
Het was een koele maar zomerse donderdagavond. Ik en Luke hadden net gezellig naar een film gekeken op zijn laptop. Toen de film gedaan was, moest Luke naar het toilet en kreeg ik het idee om weg te lopen met zijn broek. Zijn broek had hij uitgedaan om makkelijker te zitten voor de film.
"Pak me dan, Hemmings" riep ik al lachend terug, voor heel het grasveld, waar bijna iedereen nog zat te genieten van de laatste zon voor die dag.
Ineens voelde ik iemand in mijn rug springen, waardoor ik struikelde en al lachend op de grond viel.
"Geef, Martin!" Lachte hij.
"Nee" Luke begon me te kietelen tot ik zijn broek losliet en deed ze dan snel aan.
"Ik haat je!"
"Nee Luke, je houdt van me. Dat is totaal iets anders." Hij draaide met zijn ogen, maar lachte toch.
Luke hielp me recht, waarna we weer serieus naar binnen liepen. Iedereen bleef ons aanstaren.
Van als we terug binnen waren en elkaar even aankeken, begonnen we allebei te lachen.


"Jade? Jade!" Ik open mijn ogen en kijk recht in een paar bezorgde ogen van Louise.
"Alles goed?" Ik knik en zucht zacht.
"Ik had even een herinnering aan Luke. Weet je nog die keer dat ik was gaan lopen met zijn broek?" Louise schiet in de lach terwijl ze knikt.
"Hoe zou iemand dat kunnen vergeten!" Een lach komt terug op mijn gezicht.
Ik moet de herinneringen aan Luke koesteren en niet elke keer verdrietig worden als ik er aan denk.
"Moet je morgen werken?" Louise knikt van nee en kijkt mij vragend aan.
"Ik wel, van 14 uur tot 20 uur." Ik werk in de Starbucks, voor nu al bijna zes maand en doe het erg graag.
Ik ben verslaafd aan koffie en iemand blij maken met gewoon een kopje koffie kon echt mijn dag goed maken.
"Weet je, Jade?"
"Wat moet ik weten?" Ik kijk haar vragend aan, met opgetrokken wenkbrauwen.
"Jij moet dringend een lief vinden!" Lachend schud ik mijn hoofd. Zelf vul ik haar zin aan - Of een nieuwe beste vriend- .