"En het waren die woorden die mijn gevoel ineens echt maakten, tot leven riepen totdat het niet langer een gevoel was, maar de waarheid. Als ik niet de enige was die dit vermoedde, maar zelfs Roan, misschien was het dan wel echt waar. Maar ik was zwak. Te zwak om de waarheid onder ogen te komen, terwijl ik hem precies daar had kunnen vragen wat het dan was wat ik vergeten was. Ik weet niet waarom ik het niet durfde, alleen dat ik bang was en daarom de kamer verliet en rende. Hij riep mijn naam maar ik bleef rennen, totdat de vier muren van de lift me omarmden en ik verkeerde in complete eenzaamheid."

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen