Chapter 3 • Crystal 'Crys' Theresa Gems

'Crys, kan ik je even spreken?' klinkt Sapphire's stem. Ik kijk op, en zie Saf naast me staan. 'Zonder die Gryffindors?' zegt ze er nog achteraan, afschuw klinkend door haar stem.
Ik zucht en sta op, wetend dat ik haar toch niet kan controleren ofzo.
'Wat staren jullie?' roept Sapphire tegen wat Gryffindors verderop.
'Saf!' roep ik uit. Iedereen weet dat ze een hekel heeft aan Gryffindors, maar dat hoeft ze niet te benadrukken.
Ze trekt me mee, richting de de hal.
'Wat is er?' vraag ik haar.
'Welke vakken heb je?' vraagt ze.
'Vandaag, bedoel je? Waarom moet je me hier trouwens voor wegroepen van Albus enzo?'
'Dat weet je wel, ik mag ze niet. Het zijn Gryffindors, Crys!' roept ze uit, rollend met haar ogen. Ik wil er meteen tegen in gaan, maar Saf zegt snel: 'Maar welke vakken heb je vandaag nou?'
Ik zucht, en besluit het maar te laten gaan. 'Charms, Herbology en Transfiguration, jij?'
'Charms en Transfiguration,' antwoord ze, waarna ze me haar rooster laat zien. 'Maar ik ga weer, Crys. Doei!' ze geeft me een haastige knuffel, en weg is ze.
Ik zucht en loop richting de Hufflepuff Common Room, waar Hailey en Lesley zitten te toverschaken.
'Crys!' roept Lesley uit. Ik schuif aan en bekijk het spel.
'Sorry, Les, maar ik ben voor Haily. Je bent namelijk echt hard aan het verliezen,' zeg ik, grinnikend. Tien minuten later heeft Haily inderdaad gewonnen.
'Alsof jij het zo goed kan,' zucht Lesley. Ze kan echt niet tegen haar verlies.
'Dat zeg ik toch niet,' antwoordt ik. Toch speel ik een potje tegen bijde en win van Lesley, alhoewel Haily gewoon toverschaak kampioen is en mij ook inmaakt. Dan pakken we onze boeken en vervolgen onze weg naar Charms. Demi en Shay staan er al, grinnikend om iets. Sapphire staat niet veel verderweg, en ik besluit om eventjes bij haar te gaan staan.
'Hay,' zegt ze, met een glimlachje. Ik moet ook lachen en probeer een knuffel te geven, ook al weet ik dat ze het toch niet toelaat.
'Crys. Niet doen. Ik ben geen Hufflepuff hippie zoals jij,' zegt ze, en rolt met haar ogen. Heel erg lang geleden, toen we nog maar net op Hogwarts zaten en het niet gewend waren zo weinig bij elkaar te zijn, kreeg ik er nog wel een knuffel vanaf. Nu niet meer, in ieder geval niet op school met een reputatie om hoog te houden. Toen ze voor het eerst begon met zo praten tegen mij, ergens halverwege het eerste jaar, was ik altijd zo verdrietig. Nu maakt het me echt niet uit. Sterker nog, vaak praat ik op de zelfde manier terug. Ook weet ik dat ze het niet zo bedoeld.
We lopen naar binnen, en ik zak neer naast Shay, naast wie ik altijd zit met Charms. Saf zit niet veel verderop, met haar schoothondjes achter haar. Scorpius loopt rond, zoekend naar een plaats. 'Ga gewoon naast Saf zitten,' zeg ik tegen hem als hij langs mijn tafeltje loopt. Hij grinnikt naar me, en zakt dan naast haar neer. Scorpius is de enige Slytherin die mij mag. Saf zegt altijd dat iedereen me wel mag, maar het niet zo lijkt omdat ik een Hufflepuff ben en het hun automatische reactie is om Hufflepuffs te haten. Ze is ook altijd zo beschermend over me, alsof zij de oudere zus is in de plaats van dat we een tweeling zijn. Ik weet heus wel dat de Slytherins mij niet mogen, en ik begrijp het ook wel. Ik ben geen idioot. Maar Scorpius, daar in tegen, doet wel altijd aardig tegen mij. Ik mag hem dan ook graag. Toen Saf me vertelde dat ze hem leuk vind, was ik ook alleen maar blij voor haar. Het is alleen niets voor haar om dan geen actie te ondernemen. Tja, de friendzone.
'Hee, daar ben je weer. Je was ineens weg.' James staat voor me, grinnikend.
'Um, ja, Saf en ik hadden wat te bespreken,' zeg ik. Dan besef ik ineens iets. 'Wacht eens even, wat doe je hier? Jij zit een jaar hoger!'
James begint te lachen. 'Dus? Ik heb een tussenuur en besloten om even langs te komen.' Ik kan niet anders dan mee lachen. Het is ook zo een idioot.
Het duurt ongeveer twee seconden tot dat Al er ook bij staat.
'James! Wat-?'
'Ja ja, ik weet dat ik hier niet hoor, bla bla bla. Ik kom alleen Crystal even opzoeken, Sev,' zegt hij tegen hem, woelend door zijn haar. Al haat het als James hem door zijn haar woelt. Dat James hem vaak Sev (Severus) noemt, maakt hem niet echt uit. Severus is zijn tweede naam, waar hij trots op is, ook. Er zit een heel verhaal achter, maar dat ben ik alweer vergeten. James zijn tweede naam is Sirius, en vaak noemt Al hem dan ook zo. Het is zo'n broer ding, net als dat Saf en ik elkaar vaak 'Slytherin sukkel' en 'Hufflepuff hippie' noemen.
'Oh! Crys!' roept James ineens uit. 'Ik heb er weer eentje! Ligt het aan mij, of is je naam Crystal, want je straalt als een kristal.'
Ik barst in lachen uit. James en ik hebben een soort ding voor slechte openingszinnen. We gaan er altijd stuk over. Degenen die James over mij verzint zijn meestal over kristallen, omdat ik Crystal heet. Of iets in de richting. Mijne gaan meestal over dat zijn vader Harry Potter is of dat hij een Gryffindor is. Het kwam allemaal doordat Al, in het vierde jaar, een enorm mislukte poging deed om te flirten. James en ik gingen stuk, vooral door zijn slechte openingszin. Toen begon het hele slechte openingszin gebeuren. Meestal waren het gewoon random zinnen, maar nu doen we het vooral over elkaar. Eerst vond Al het echt verschrikkelijk - wij vermoeden dat hij ze allemaal helemaal niet zo slecht vind en ze eigenlijk wel zou willen gebruiken - maar nu is hij het wel gewend.
'Meneer Potter, zou u alstublieft kunnen gaan zitten?' klinkt de stem van onze leraar, Professor Paetrix. Ze loopt richting ons. Bij het zien van James, slaakt ze een gilletje uit.
'Meneer Potter, u hoort hier niet te zijn! Verlaat het lokaal, onmiddelijk!'
James lacht zijn witte tanden bloot, en na een laatste blik op mij, verlaat hij het lokaal.