A ranger/traitor 245

Miko, Halt, Arnaut en Gundar en zijn bemanning waren uitgenodigd op het koninklijk kasteel voor het feest. Sean had voor de gewone mensen ook verschillende vaten gratis bier voorzien, zodat ze hun zorgen van de afgelopen maanden konden vergeten. Evenals hoeveel ze gemopperd hadden op de koning, omdat die er niet meteen een eind aan had kunnen maken.
Plots barste de groep Skandiërs achter hem in lachen uit. Miko had Wills naam een paar keer horen vallen en hij had zo’n donkerbruin vermoeden aan welke gebeurtenissen ze herinneringen ophaalden.
Voor hem waren Halt en Sean in een ernstig gesprek verwikkeld. Ook daarvan wist Miko waarover het ging. De nep-Corn zat momenteel veilig opgeborgen op Gundars schip. Hij zou echter nog een poosje duren voor Gundar weer naar Skandia ging en ze konden hem daar niet de hele tijd laten zitten. Het was echter ook niet de bedoeling dat al te veel mensen van zijn bestaan op de hoogte waren. De Grijze Jagers hadden nog genoeg problemen om op te lossen zonder dat bekend werd dat er maandenlang een spion in hun midden had gezeten.
Plots merkte hij dat de koningin naar hem keek. Toen hun ogen elkaar kruisten, wenkte de koningin hem. Miko versnelde zijn pas om op gelijke hoogte met haar te komen. Hij voelde zich nog steeds niet echt op zijn gemak tussen de Adel. De koningin had hem en de boogschutters echter allemaal eten, verzorging en een plek om te slapen aangeboden toen ze hier zo onverwachts aan waren komen varen. Vervolgens had ze hen alles gegeven wat nodig was om het leger achterna te reizen en mee te kunnen vechten. Hij wist dus wel dat ze een goed hart had. Hij vermande zich en glimlachte naar haar.
“Wat kan ik voor u doen, hoogheid?”
“Oh niets bijzonders hoor, ik dacht alleen dat je misschien even naar je jonge vriend toe wilde.” Ze keek hem doordringend aan. Miko fronste. Tyr had niet tussen de mensen op de kade gestaan en hier op het kasteel had hij hem ook nog niet gezien. Daar moest een reden voor zijn en daarom dat de koningin ook vroeg om naar hem toe te gaan.
“Natuurlijk, koningin Mariska. Ik doe het meteen.”