Chapter 4 • Sapphire 'Saf' Cara Gems

Nu zit ik in de Slytherin Common room. Ik zucht, over een uur begint Charms, samen met Crystal. Ik besef me nu pas dat ik Scorpius na het eten niet meer heb gezien. Ik sta op uit de best wel comfortabele stoel en loop naar de deur van de kamer waar Scorp en de andere zesdejaars Slytherin jongens zitten. Ik neem de moeite niet om te kloppen maar gooi de deur open en loop naar binnen. Ik krijg een paar boze blikken naar me gracht, van Max en van Dave. Ik grijns speels naar ze, met een flinterige ondertoon, mijn mond doe ik een klein stukje open en ik ga met mijn tong langs de bovenkant van mijn lip, terwijl ik mijn wenkbrauwen optrek. Een beetje uitdagen, flirten.
Scorpius staat in het midden van de kamer. Shirtloos. Mijn innerlijk schreeuwt nu en zou mijn mond wijd open zetten, misschien nog wat kwijl toevoegen. Van buiten, echter, zie je niks behalve een kleine glinstering in mijn ogen. "Scorpius." mijn stem klinkt normaal en zelfverzekerd. "Kom je?" Hij rolt met zijn ogen en loopt daarna mee. "Hey Saff. " nu is het mijn beurt om met mijn ogen te rollen. "Hey Scorp. Wat is je rooster?" mijn interesse is oprecht, Scorp en ik zijn al vrienden sinds mijn eerste dag op Hogwarts. "Hetzelfde als die van jou. Meer dan vier vakken hoef ik echt niet te volgen." Ik lach, en deze keer is het oprechte lach. "Kom Scorp. Je moet je boeken nog pakken," met die woorden duw ik hem terug de kamer in en draai ik me om. De deur achter me dichtslaand. Als ik eenmaal ik mijn kamer ben pak ik mijn tas en zoek ik mijn boeken voor vandaag bij elkaar. Mijn wand pak ik en ik klooi wat met spreuken. Rollend met mijn ogen pak ik min tas op en check ik de tijd. Tijd om naar de les te gaan. Ik loop de deur uit en zoek Silena en Megan op. Wanneer ik er zeker van ben dat ze achter me aan lopen, loop ik richting het Charms lokaal. Voor de deur van het lokaal blijf ik stil staan en ik tik nerveus met mijn voet op en neer op de grond. Als ik Scorpius van de ene kant aan zie komen lopen, en Crystal van de andere kant verschijnt er een grijns op mijn gezicht. "Hay." Crystal valt me bijna aan met een knuffel. "Crys. Niet doen. Ik ben geen Hufflepuff hippie zoals jij." Ik weer haar af en rol met mijn ogen, wanneer de deur eindelijk opengaat loop ik naar binnen en claim ik mijn plek achteraan in de klas. Omdat je twee aan twee moet zitten met Charms gaat Crystal naast haar vriendinnen zitten en gaan Silena en Megan, met een verontschuldigende blik weliswaar, naast elkaar zitten. Terwijl ik mijn boeken uit mijn tas haal merk ik dat er iemand naast me kom zitten. Verontwaardigd, dat iemand zomaar naast me gaat zitten, gooi ik mijn boeken op tafel. Iedereen weet dat, als ze me beledigen of iets doen waar ik het niet mee eens ben, dat ze gegarandeerd problemen krijgen met me. Warme adem naast mijn gezicht., naast mijn oor, om precies te zijn. "Niet schrikken." de stem is koud maar liefdevol, meteen weet ik van wie de stem is. Scorpius. Met mijn hoofd bonk ik omhoog, waardoor mijn hoofd tegen zijn lip aankomt. "Au! Godverdomme Sapphire!" Ik kijk hem met een mengeling van boosheid en een lach aan. De sukkel. "Weetje wat Scorp? Moet je maar uitkijken. " ik sla mijn boek open en kijk naar voren, waar proffesor Paetrix staat, en ik zucht. Ik heb Paetrix nooit echt gemogen, dat ze afdelingshoofd van Ravenclaw is helpt dan natuurlijk ook niet echt mee.

Twee uur later kom ik chagrijnig het lokaal uit. Scorpius was irritant bezig en nu heeft Paetrix besloten dat we de rest van het schooljaar z zullen blijven zitten. Naast me verschijnen de witblonde lokken van Scorpius al snel. "Oh rot op." komt het bot uit mijn mond. Ondanks dat dit pas de eerste les was hebben we al wel veel huiswerk opgekregen. "Sorry Saf, ik ben je aan het stallen." Het komt serieus zijn mond uit en dat zorgt voor een grijns op mijn gezicht. Eenmaal aangekomen in de common room gooi ik mijn tas in de kamer neer en pak ik een stuk perkament en een veer met een potje inkt er bij. Rustig begin ik op het perkament te schrijven. Aangezien vorig jaar twee spelers van het vaste Quidditch team van school gingen, en er voor de reserve spelers ieder jaar opnieuw een oproep is, omdat nouja, als je het niet maakt tot het team dan heb je pech en mag je als je goed genoeg bent in het reserve-team zitten, waarin je over het algemeen nooit een wedstrijd hoeft te spelen en je ook nooit mee traint. Kans verspild, zou ik zeggen. Had je maar beter moeten zijn. Kan ik ook niks aan doen. Als de tekst af is hang ik hem op het prikbord en loop ik richting Scorpius. "Kom je mee trainen?" Scorp is, net als ik een chaser uit het team. Ik ben de teamaanvoedster, dat krijg je nou eenmaal als je de beste, en degene met de hoogste, populairste reputatie, bent. Mijn ogen dwingen hem om mee te gaan en ik kijk hem koud aan. Na hem even aangestaard te hebben, draai ik me om en loop ik naar de kamer waar ik met Silena, Megan, Sam en Amy lig. Sam en Amy bemoeien zich nooit echt met mensen, maar als het moet volgen ze je orders wel op. Gelukkig voor hen zou ik zeggen. Ik pak mijn bezem en loop weer naar beneden, waar ik Scorpius alweer zie staan. Mijn kleding heb ik niet omgewisseld, over drie uur hebben we toch weer les. Ik zie dat Scorpius' ogen over mij heen glijden en ik grijns zelfvoldaan. "En, goed genoeg Scorp?" Een flirtirige ondertoon is te horen in mijn stem. "Nou.. Het mag ook minder hoor. Je hebt zoveel kleren aan." Ik lach en Scorpius grijnst. Scorp is vanzichzelf een enorme versierder en laat dit dan ook duidelijk merken. "Pech gehad." Kinderachtig steek ik mijn tong uit en ik laat de deur van de common room achter me dicht vallen, een gefrustreerde schreeuw komt er nog achter vandaan. Ik grijns, en dat ik het moment waarop ik mijn rug recht en iedereen in de hallen kil aankijk op mijn weg naar het Quidditch veld toe. De meesten schieten angstig weg. Ik mag dan wel een vrolijk iemand zijn, maar dat mogen zij niet weten. In hun ogen ben ik de meest kille, gevaarlijkste, enge leerling op Hogwarts. En ik? Ik houd er van.