Idontwannabeyourfriend;NINE.

JUSTIN POINT OF VIEUW!

Ik hoor de bel gaan en sprint naar beneden, 'IK GA WEL' schreeuw ik naar mijn moeder, ik doe de deur open, en daar staat ze, er gaat vanalles door mijn hoofd heen, wat doet ze hier, wil ze het goedmken? 'laat je me nog naar binnen?' vraagt ze terwijl ik een hele kleine glimlach zie. 'o ja sorry..' ik laat haar binnen, ze loopt naar de woonkamer en ik loop erachteraan. 'uhm wil je wat drinken?' ze weigert 'ik wil dat je me met rust laat justin.' mijn moeder komt binnen 'hee was je er al?' vraagt ze aan amber. 'ja, bedankt dat ik hier mag blijven mevrouw' ze glimlacht ' je hoeft geen mevrouw te zeggen amber, het is patty ' mijn moeder komt naast haar zitten 'oke patty' mijn moeder staat weer op 'ik moet nog even weg in de tussen tijd gedraag jullie, ik wil geen ruzie jullie zijn geen 8 meer.' oke zeggen amber en ik gelijk.

'amber pov'
patty loopt weg, ik sta op 'uhm, justin?' vraag ik zachtjes
'ja?' 'ik uhh, waar moet ik slapen?' hij glimlacht een beetje 'loop maar achter me aan oké?' ik glimlach terug 'oke, dankje' ik loop achter hem aan naar boven hij opent een kamer, een roze. 'deze kamer herinner ik me nog wel'ik begin te glimlachen bij de gedachte aan justin en ik die een kussengevecht hielden..'ik ook' zegt hij. ik besef me dat ik normaal met hem aan het praten ben. 'uhm, mag ik nu alleen zijn'vraag ik hem een beetje bot, hij kijkt me een beetje verbaasd aan door mijn plotselinge botheid, 'uh,oke ik ga al sorry.'hij loopt weg. 'justin?'vraag ik hem nog snel 'ja, wat?' hij kijkt om 'je hebt dit zelf veroorzaakt' ik sluit de deur en ga zitten op het bed, ben ik niet een beetje erg gemeen tegen hem? het lijkt of hij er echt spijt van heeft.