113.
Het duurde niet lang voor dat we in de hotelkamer stonden. We waren overgehaald, alleen ze wisten ons plan nog niet. Aangezien de hotelkamer op hun naam stond, moesten we er maar een zooitje van maken. ‘Waar denk jij heen te gaan?’ Tom stond grijnzend tegen over mij. Hij dacht serieus dat hij mij had. Misgegokt dit keer.
Ik pakte de sleutel uit zijn handen en sloot de deur. Er zal vast wel nog een reserve sleutel zijn, dat neem ik tenminste aan. Beneden in de lobby zag ik Bill tegenover Christina staan. Ze keek nogal geschrokken. Ik denk dat ik haar moet redden. ‘CHRISTINA!’ Ik schreeuwde door de lobby heen, rende naar haar toe en nam haar mee naar buiten. Toen we om de hoek bij het hotel stonden begon ze ontzettend hard te lachen.
Christina point of view
‘Ik wilde jullie vakantie echt niet verpesten, ik moest mee van Tom om jou af te leiden.’ Ongeloofwaardig keek ik hem aan. Wat verwachtte hij nu van mij of bij mij? ‘Afleiden? Hoe moet ik dat afleiden zien? Ik ben wel klaar met de Kaulitz drama.’ Hij glimlachte even. Hij drukte zijn lippen bijna op mijn lippen maar ik duwde hem weg. Geschrokken keek ik weg en zag ik gelukkig Audrey staat. Ze knikte even en al snel hoorde ik haar door de lobby schreeuwen.
Na enkele seconden stond ik uitgeput om de hoek van het hotel en zag dat Audrey de sleutel in haar handen had. Ik begon ontzettend hard te lachen. ‘Je snapt dat de jongens nu niet weg kunnen van de hotelkamer, de hele dag?’ Ze knikte. ‘Daar ben ik zeker bewust van.’ Al lachend stapte we in een taxi.
Reageer (1)
hahaha geniaal!
1 decennium geledenIk ben erg benieuwd hoe dit verder gaat