Chapitre Trente-Huit

Amelia Rousseau

En ja hoor, ik had gelijk. De aantal keer dat Liam nog is gevallen, is niet op een hand te tellen. Na een paar uur schaatsen, gaan we aan de rand zitten.
"Mijn voeten doen nu wel pijn", steunt Liam.
"Mijne ook", moet ik toch wel toegeven. We hebben zeker een paar uur op het ijs gestaan en dat voel ik aan mijn voeten en enkels.
"Je mag me best een massage geven", grijnst hij dan. Ik por hem lachend in zijn zij.
"Ja, jij bent gek, hier zijn mijn voetjes, die mag je masseren." Ik gooi mijn voeten de lucht in en lach samen met Liam. Het voelt zo fijn en vertrouwd met hem. Vooral nadat ik alles hem uitgelegd van de laatste keer. Hij vond het helemaal niet raar, en legde ook uit wat hij er van dacht. Het was best fijn om het eindelijk te kunnen uitleggen.
"Hoelaat is het eigenlijk?", vraag ik snel om de stilte te doorbreken. Het voelt dan zo ongemakkelijk, zeker nu we zo naast elkaar zitten.
"Nog geen twaalf uur hoor", glimlacht hij.
"Nee, dan hadden we wel al vuurwerk gehoord", merk ik op. "Is het eigenlijk te zien vanuit hier wat er in het stadscentrum wordt afgestoken? Ik vind het wel leuk om te zien, maar ik wil nooit zo dichtbij staan. Dat vind ik maar niks." Ik begin te ratelen zodat het niet stil valt. Liam gaat naar voren zitten en draait zich helemaal naar mij toe. Hij komt wat dichterbij dus ik sluit mijn mond. Voor ik het weet legt hij zijn lippen op die van mij en kust hij me. Het voelt zo fijn, maar vooral ook wel spannend. Het is geen lange kus, ook al voelde dat wel zo. Liam trekt zich terug en ik zie hem wachten op een reactie. Ik glimlach en bloos alleen maar en laat dan mijn hoofd op zijn schouder rusten. Het voelt zo stil en ik weet niet precies hoe ik moet reageren.
"Dit voelt awkward", zeg ik zacht. Niet vervelend of raar of zoiets, maar eigenlijk meer een beetje verrast. Misschien zag ik het wel aankomen en begon ik daarom te ratelen... Maar toch. Ik kijk weer naar Liam die me nog een keer wilt kussen. Ik laat het toe en geniet ervan. Precies de goede reactie.

"Wil je nog naar het vuurwerk gaan kijken of liever hier blijven?"
"Hier", glimlach ik. Ik leg me tegen hem aan en geniet van dit moment. Deze avond. "Het zal wel al bijna twaalf uur zijn, ofniet?"
"Om precies te zijn nog 25 seconde", reageert Liam. Ik kijk weer in zijn mooie ogen. Natuurlijk waren zijn ogen mij al opgevallen, maar nu zie ik pas echt hoe mooi ze zijn. En hoe perfect zijn lach is. "7... 6... 5...", telt Liam al terwijl hij op zijn horloge kijkt. Dan legt hij zijn handen in mijn nek en kust me dit keer veel langer. Na een paar seconde hoor ik het eerste vuurwerk en wordt het al gauw meer. Ik trek me er niks van aan en leg mijn armen om zijn nek tijdens het zoenen. Na de lange kus die zeker wel een minuut duurde, kijken we elkaar weer aan.
"Gelukkig nieuw jaar", fluister ik met een glimlach van geluk, die ik niet kan onderdrukken, en blosjes op mijn wangen.
"Het kon al niet beter beginnen", zegt Liam met de mooiste glimlach.