Dertien

"Jaaaaaa!" juich ik enthousiast als Ajax scoort, het staat nu 1-1 en het is verschrikkelijk spannend, zelfs voor iemand die nooit voetbal kijkt of zich er überhaupt niet voor interesseert, zoals ik. We staan tussen een paar andere meisjes die waarschijnlijk de vriendinnen zijn van de andere spelers, de meesten zien er nog best aardig uit en lijken me niet van die domme wijven.
"Ben jij de vriendin van Viktor?" vraagt een mooi meisje met bruin haar dat zo ongeveer naast me staat. De vriendin, wat klinkt dat heerlijk exclusief.
"Ja, klopt, ik ben Yara, en jij?"
"Ik ben Sabrina, de vriendin van Chris, een goede vriend van Viktor. Leuk je te ontmoeten!" Ze geeft me een hand en lacht vriendelijk.
"Yara, Yara, kijk!" gilt Kate terwijl ze de aan mijn arm trekt, snel werp ik een blik op het veld en zie Viktor aan de bal vlakbij de goal. De wedstrijd duurt nog maar een paar minuten dus hij moet nu scoren! Een seconde later galmen kreten van ongenoegen door de ArenA, Viktor werd erg lelijk neergehaald en ligt nu op de grond. Ik word er een beetje zenuwachtig van en hoop dat alles goed met hem gaat. De scheidsrechter wijst naar de penaltystip en iedereen begint te juichen, Viktor is inmiddels ook weer opgestaan en hinkt nog een beetje. Hij pakt de bal en legt hem op de stip.
"Ohh Viktor neemt de penalty, wat spannend!" gilt Sabrina. De scheidsrechter fluit en Viktor schiet de bal heel rustig in de rechterhoek. Ik spring op en samen met Kate sta ik te juichen alsof mijn leven er van afhangt. Niet veel later fluit de scheidsrechter de wedstrijd af. Stiekem ben ik wel een beetje trots, mijn vriendje heeft zojuist het winnende doelpunt gemaakt. De schaal wordt uitgereikt en de spelers blijven nog even op het veld.
"Ga je ook mee naar het spelershome? Kun je Chris ook ontmoeten!" vraagt Sabrina.
"Ja, we gaan mee!" Raar, maar ik vind zo'n voetbalwedstrijd eigenlijk best nog leuk. Kate en ik volgen Sabrina naar het spelershome en praten ondertussen wat met haar, ze lijkt me erg aardig en god wat is ze mooi. Het is daar binnen best druk, er lopen een aantal mannen in mooie pakken van Ajax, dat zal vast de directie zijn. We bestellen alledrie een cola en gaan ergens zitten. Ik voel me een beetje ongemakkelijk in dat shirt van Viktor, maar houd het maar aan aangezien hij het leuk vond, ik wil hem ook niet gelijk teleurstellen.
Na een tijdje komen de voetballers binnenlopen en al snel spot ik Viktor. Hij lacht als hij me ziet en loopt naar me toe.
"Gefeliciteerd! Goed gedaan," zeg ik als hij bij me staat, hij geeft me een kus en lacht.
"Komt door jouw goede support," zegt hij terwijl hij naast me gaat zitten.
"Hé Sabrina en Kate!" zegt hij vrolijk. Sabrina lacht naar hem en kijkt vervolgens naar een blonde jongen die aan komt lopen, dat is vast Chris.
"Hé schat, gefeliciteerd!" zegt Sabrina tegen de jongen en geeft hem een kus.
"Hoi, ik ben Chris," zegt hij enthousiast terwijl hij Kate en mij een hand geeft. Hij komt er ook bij zitten en geeft Sabrina nog een kus.
"Vonden jullie het leuk?" vraagt Viktor. Ik knik en ook Kate knikt.
"Heel erg leuk, had ik niet verwacht." Viktor lacht.
"Dan moeten jullie vaker komen kijken!"
"Ja, Viktor heeft echt al weken niet meer zo goed gevoetbald en zat altijd maar te jammeren over jou, en nu is hij vrolijker en beter dan ooit!" zegt Chris lachend. Viktor geeft hem een stomp en loopt een beetje rood aan.
"Zullen we vanavond uitgaan?" stelt Chris dan voor terwijl hij Viktor verwachtingsvol aankijkt. Viktor kijkt vragend naar mij, wat bedoelt Viktor nou? We hebben geen plannen voor vanavond dus hij hoeft echt geen toestemming te vragen hoor.
"Wil je mee?" vraagt hij dan. Oh, wilde hij dat vragen.
"Uh, willen jullie niet gewoon met z'n allen?" vraag ik een beetje onzeker.
"Nee joh! Jij gaat gezellig mee, je vriendin gaat mee, Sabrina gaat mee, iedereen gaat mee! Gezellig toch!" roept Chris enthousiast.
"Het zou heel leuk zijn als jullie meegaan," zegt Sabrina dan. Ik lach en haal mijn schouders op.
"Je hoort het," zegt Viktor.
"Ja, we gaan mee Yaar," zegt Kate vrolijk, dat had ik wel verwacht, die laat zo'n kans om uit te gaan met allemaal voetballers natuurlijk niet lopen.
"Als dat chagrijnige wijf van Jasper maar niet meegaat," zegt Chris dan.
"Wie is dat dan?" vraag ik. Chris gebaart naar een meisje dat verveeld naast een jongen staat, Jasper vermoed ik.
"Weet je, we gaan eerst met z'n allen uit eten en dan gaan we uit, voor degenen due mee willen. We hebben wel wat te vieren!" zegt Viktor vrolijk. Chris springt op en gaat naar de andere spelers toe om het idee voor te stellen.
"Je wilt wel toch?" vraagt Viktor aan mij. Ik knik en kijk Kate aan.
"Kate gaat ook mee hoor, maak je daar maar niet druk om," zegt hij lachend terwijl hij me zacht in mijn bovenbeen knijpt.
"Mooi, dan gaan wij nu naar huis om ons klaar te maken," zegt Kate vastberaden, ze staat op en ik kijk haar verbaasd aan.
"Wij gaan dus blijkbaar, tot straks," zeg ik lachend.
"Tot zo, ik haal jullie op!" zegt Viktor en hij geeft me snel een kus op mijn wang. We zeggen de rest gedag en gaan dan weer op weg naar huis.
We gaan eerst naar Kate haar huis en vervolgens naar het mijne om ons om te kleden en op te maken.
"Kate, waarom wilde jij nou ineens weg?" vraag ik terwijl ik mascara op doe.
"Ik voelde me een beetje het derde wiel aan de wagen en totaal niet op mijn gemak," zegt ze schouderophalend.
"Oh, sorry... Dat had ik door moeten hebben, wil je wel mee vanavond dan? We kunnen ook thuis blijven?"
"Nee, kan je niks aan doen en nee, vanavond wordt hartstikke leuk! Ik red me wel!" zegt Kate dan vrolijk.
"Oké, maar wel tegen me zeggen als er iets is hè!" zeg ik, Kate glimlacht en knikt.
"Yara, wat ga je vanavond doen?" hoor ik mam roepen.
"Kate en ik gaan uit eten en daarna uit," roep ik terug.
"Veel plezier!" Ik hoor haar de trap weer aflopen en vervolgens kijkt Kate me met opgetrokken wenkbrauwen aan.
"Waarom vertel je niet over Viktor?" vraagt ze.
"Oh, dat komt nog wel," antwoord ik. Eigenlijk heb ik nog helemaal geen zin om over hem te vertellen, waarschijnlijk zullen ze niet erg blij met mijn keuze zijn. Even later slaat de voordeur dicht en weet ik dat we alleen thuis zijn, gelukkig, dan zien ze Viktor niet.
"Viktor is er!" zeg ik als ik het berichtje lees dat hij stuurde. Snel gaan Kate en ik naar buiten en daar staat hij al te wachten tegen zijn mooie auto aan, wat ziet die jongen er ook weer verschrikkelijk goed uit! Hij heeft een lichte spijkerblouse aan en een beige broek. Hij doet de deur voor ons beide open en laat mij voorin zitten, Kate zit achterin, hopelijk vindt ze dat niet erg.
"Ik moet ook nog even iemand anders oppikken, Joël."
"Prima," antwoord ik. We praten wat en ook Kate lijkt haar weer beter te vermaken, ze praat aan een stuk door. We stoppen voor een huis in Amsterdam en daar komt een best knappe jongen de voordeur uit gelopen, hij lijkt eigenlijk wel op die jongen die
Kate en ik beide wel knap vonden toen we keken bij Noordwijk. Geloof dat hij Veltman of zo heette. De jongen stapt achterin en stelt zich voor.
"Vind je sushi lekker?" vraagt Viktor aan me.
"Ja, gaan we dat eten dan?" Hij knikt. We rijden een parkeerplaats op en lopen het restaurant binnen, daar zit een groot deel van het elftal al, Sabrina zwaait en wenkt dat we bij haar moeten komen zitten. Ik schuif naast haar aan en Kate komt er tegen over zitten, Joël neemt plaats naast haar, Viktor naast mij.
"Wat zie je er mooi uit!" zegt Sabrina met een grote glimlach op haar gezicht.
"Dank je! Jij ook!" antwoord ik, ik kan me trouwens niet voorstellen hoe zij er niet mooi uit zou zien, een vuilniszak zou haar volgens mij zelfs nog staan. We krijgen allemaal een glas champagne en we toosten op de winst en een leuke avond. Dat laatste gaat vast wel lukken!


Tentamens zijn voorbij dus genoeg reden om een nieuw hoofdstukjes te schrijven! Thanks voor de lieve reacties!