~Hoofdstuk 3

Maanpoot sluipt langs de kraamkamer en het leerlingenhol, naar de bladertunnel. Vanaf daar sprint ze het bos is. Ze snuift de heerlijke bosgeuren op en is blij dat ze haar poten kan strekken. Al snel ruikt ze een muis ze houdt haar mond open om de lucht te proeven. Dan laat ze zich in sluiphouding zakken en sluipt naar het muisje toe, wat op een zaadje aan het knabbelen is. Het muisje wiebelt ongemakkelijk met zijn oren; hij had Maanpoot geroken. Maar het was al te laat en Maanpoot springt met één sprong boven op het muisje. Met een korte beet doodt ze het beestje, en dan begraaft ze het om later op te halen.
Na een tijdje, als de zon helemaal onder is gegaan, heeft Maanpoot nog een oud konijn, een spreeuw en een kleine merel gevangen. Samen met de muis legt ze haar vangst op de hoop prooi. Trots loopt ze naar het leerlingenhol. Ze heeft haar zelfgevangen merel meegenomen. Normaal gesproken zou ze die gedeeld hebben met Witpoot. De herinnering aan hoe Witpoot werd meegenomen steekt als doornen in Maanpoots vacht. Maanpoot ziet Wolvenhart van Zwartvleks hol komen. Hij strompelt nog steeds een beetje, maar Maanpoot snort van geluk als ze ziet dat het wel beter gaat met hem. Wolvenhart wankelt naar Maanpoot toe en gaat voor haar zitten. 'Ik zie dat je al hebt gegeten, maar zullen we nog even wat jachttraining doen?' Maanpoot aarzelt. 'Maar je kan nog niet eens goed lopen.' Mompelt ze. 'En je was moe.' Wolvenhart ziet er nog steeds moe uit. 'Maar jij moet getraind worden.' Zegt hij. Maar Maanpoot ziet dat hij liever zijn nest inkruipt. 'Nee, sorry. Ik ben een beetje moe... kunnen we morgen misschien aan mijn vechttechnieken werken?' Wolvenhart kijkt verbaasd, maar knikt toch. 'Afgesproken, ik zie je morgen bij zonhoog hier.' Maanpoot snort. 'Ja.' zegt ze. Ze leunt naar voren en raakt haar mentors neus aan. 'Tot morgen, en.. rust goed uit.' Wolvenhart knijpt zijn ogen tevreden dicht. 'Je lijkt wel een Medicijnkat.' mompelt hij.
Maanpoot wil haar hol in kruipen, maar haar moeder houdt haar tegen. 'Hoi Maanpoot.'
'Bloemstaart!' Maanpoot sprint naar haar toe. 'Is er iets?' vraagt ze en ze wrijft haar gezicht tegen haar flank. 'Nee, hoor. Ik kwam alleen even kijken hoe het met je ging.' Maanpoot zwiept vrolijk met haar staart. 'Alles gaat goed hoor.'
'Heb je al veel getraind?' Maanpoot gaat tegenover haar moeder zitten. 'Ik ben nog maar drie dagen in training, hé!' Bloemstaart spint. 'Weet ik. Daarom mag je ook niet in je eentje het kamp uit.' Maanpoot verstijfd. Heeft haar moeder haar gezien toen ze naar buiten ging? Bloemstaarts stem wordt scherper en strenger. 'Zeker niet nu de BomenClan ons heeft aangevallen.' sist ze. 'Ben jij de enige die me heeft gezien?' vraagt Maanpoot angstig. 'Nee,' geeft Bloemstaart toe. Maanpoots haren gaan rechtovereind staan. 'Ook Grijsoor en we hebben het Golfstaart verteld.' Golfstaart is Grijsoors partner. 'Ben je nu kwaad op me?' vraagt Maanpoot en ze staart naar de aarde voor zich. 'Misschien. Wat deed je buiten het kamp?' Maanpoot wiebelt met haar oren. 'Ik wou iets doen voor de Clan, dus ben ik op jacht gegaan.' Bloemstaart wiebelt met haar neus. 'Je bent best lang weg geweest, wat heb je gevangen?'
'Niet erg veel, een merel, konijn, muis en een spreeuw.' Bloemstaart geeft Maanpoot een lik. 'Dat is best veel, hoor!' Maanpoot geeft haar moeder een lik terug. 'Maar heel veel prooi heb ik niet te pakken kunnen krijgen.' Mompelt Maanpoot. Ineens voelt Maanpoot een soort rilling door de vacht van haar moeder gaan. 'Wat is er?' vraagt Maanpoot. 'Dus heeft Wolvenhart je niet getraind vandaag?' zegt ze met een rare klank. 'Nee, maar hij was erg toegetakeld en moe.'
'Maar jij had wel de behoefte naar een training, anders ging je niet uit je zelf op jacht.' Maanpoot weet niet goed wat ze moet antwoorden. Bloemstaart schudt haar kop. 'Ach, hopelijk ga je morgen wel trainen.' Maanpoot knikt in gedachten verzonken. 'Nou, ik ga weer, Grijsoor heeft me nodig.' Maanpoot knikt. 'Ik ga ook, doei!' de twee katten geven elkaar een neusje en lopen daarna weg.
Maanpoots blijft maar piekeren over wat Bloemstaart had gezegd. Was ze ontevreden over Wolvenhart? Vond Bloemstaart dat Maanpoot had moeten trainen vandaag? Wolvenhart was uitgeput, een training had hij waarschijnlijk niet aangekund. Maar morgen neemt hij haar wel uit trainen. Hij gaat haar de grenzen laten zien, en Vierrots natuurlijk! Maar ze gaan waarschijnlijk ook naar het grote veld om Maanpoot een beetje te leren vechten. Maanpoot staat te popelen om te gaan trainen, maar de gedachte aan Witpoot en wat Bloemstaart had gezegd kan ze niet los laten. Diep in gedachten verzonken valt Maanpoot in slaap.
Maanpoot voelt haar poten tintelen. Ze knippert een paar keer met haar ogen om de wazige waas voor haar ogen weg te krijgen. Nu ze beter kan zien, merkt ze dat ze niet meer in het leerlingenhol is. Wolvenhart staat naast haar. Was ze vergeten dat ze hierheen waren gelopen? Aan de andere kant van Maanpoot staat Drakenvacht. Vanuit het niets hoort Maanpoot een kat krijsen, en verschrikt kijkt ze om. Een witte kat is op haar gesprongen en grijpt naar haar ogen. Boos sissend probeert Maanpoot om te kijken, maar haar aanvaller is te sterk. Hij houdt haar op de grond gedrukt zodat ze niet kan zien wie het is. Maanpoot kijkt hulpeloos naar Drakenvacht, die in een gevecht verwikkeld is met een andere krijger. Deze krijger is klein, maar kan Drakenvacht toch met zijn neus in het zand duwen. Maanpoot kan ook het gezicht van deze aanvaller niet zien. Als Maanpoot de andere kant op kijkt ziet ze Wolvenhart op de grond liggen. Er loopt bloed uit hem. Een krijger staat met zijn rug naar Maanpoot toe. Wolvenhart beweegt niet.