Season 5 Chapter 11

Fabian

We waren nog steeds in district 4, aangezien dat het verste weg lag van district 1 en we hier dus in het geheim onze plannen konden maken.
We zaten rond een grote ronde tafel in de hoofdtent van Ingrid.
Aan het hoofd zat Sandra, met aan weerszijde Nivada en ik.
Voor de rest zaten alle leiders van de districten, samen met Vera, Liam, Sergio en Melodie tegenover ons.
‘Vandaag hebben we een belangrijke vergadering’ begon Sandra.
‘Helaas kan ik niet meer met trots zeggen dat alle leiders nu bij elkaar zijn, aangezien we er al helaas van verschillende afscheid hebben moeten nemen. Maar de leiders die nog in leven zijn, zijn nu eindelijk bij elkaar en alle districten zijn weer in onze handen, op één na, mijn eigen district’.
Sandra stond op en rolde een lange kaart uit van de planeet.
‘Mijn plan klinkt als volgt. We omsingelen het district met al onze legers en vechten onszelf naar het hart van het district, waar mijn paleis, hopelijk, nog staat’.
‘Dan is daar direct al ons eerste probleem’ zei ik. ‘De ijsmuur’.
‘Daar gaan jij en Nivada samen voor zorgen. Jullie zullen met jullie de hitte de ijsmuur doen smelten, zodat wij er naar binnen kunnen’ zei Sandra.
‘Dat gaat nooit lukken’ zei ik. ‘Vorige keer hadden we veel vuur nodig en ik deelde slechts te laatste klap uit. Misschien als we samen werken kunnen we een gedeelte van de muur naar beneden krijgen. Als dat lukt dan kunnen we onszelf door het district verspreiden binnen de muren’.
Sandra dacht na en bekeek de kaart.
‘Dat zou misschien beter werken ja’ gaf ze toe. ‘Dan is dat in ieder geval duidelijk’.
‘Ik wil graag nog wat zeggen’ zei Vera plotseling. ‘Ik wil graag dat er een beter wapen ontwikkelt wordt voor de element-loze boogschutters. Misschien iets met vuur ofzo, ik heb geen idee, maar onze pijlen komen bijna niet door het ijs van de ijswachters heen’.
‘Daar weet ik wel wat op’ zei Marcus, de leider van het district 6. ‘Ik kan samen met mijn team wel wat mooie wapens voor jullie maken’.
‘Dank je’ zei Vera.
‘Wanneer vertrekken we naar district 1?’ vroeg Jersey.
‘Morgen’ zei Sandra. ‘Iedereen krijgt deze dag nog om uit te rusten, morgen hebben we een heftig gevecht voor de boeg’.

Na de vergadering waren Vera, Liam, Ferdinand en ik samen met Marcus naar district 6 gegaan, om daar nieuwe wapens te ontwikkelen.
Terwijl Vera en Liam met Marcus bezig waren om een nieuwe pijl en boog soort te ontwikkelen, zat ik buiten met Ferdinand op een muurtje.
‘Ik heb eigenlijk nooit de kans gehad om een normaal gesprek met je te hebben’ gaf ik eerlijk toe.
‘Dat is ook logisch’ zei hij. ‘Er is nogal veel gaande op de planeet op dit moment’.
‘Mag ik je iets vragen?’ vroeg ik voorzichtig.
‘Vraag maar kaar’ zei hij.
‘Hoe ben jij eigenlijk terecht gekomen in Cornelius’ City?’
Ferdinand bleef stil en staarde voor zich uit.
‘Ik ben daar opgegroeid’ zei hij vervolgens. ‘Ik kan me niet herinneren dat ik ooit op een andere plek heb gezeten’.
‘Ik blijf Cornelius’ City nogal vaag vinden’ zei ik naar eerlijkheid.
‘Daarvan is Cornelius de schuldige’ zei Ferdinand. ‘Het is een tiran geworden Fabian, de mensen blijven niet vrijwillig in die stad. Ze worden gedwongen door het leger van Cornelius, die op hun beurt weer gedwongen worden door Cornelius zelf. Ik weet zeker dat sinds Nivada, Sergio en ik daar weg zijn, het compleet geëscaleerd is’.
‘Had je daar eigenlijk familie?’ vroeg ik.
‘Er is wel een meisje’ zei hij. ‘Sabrina is haar naam. We hebben officieel wel een relatie, maar helaas heb ik haar achter moeten laten. Ik heb haar gezegd dat het in Cornelius’ City veiliger is dan in deze oorlog, maar helaas ben ik daar niet meer zo zeker van. Ik mis haar nog elke dag’.
Ik bleef stil en staarde het district in, waar Vera en Liam druk met een pijl en boog in de weer waren.
‘Fabian, we moeten Cornelius’ City bevrijden van Cornelius, nog voor we vertrekken richting Faldatror’ zei Ferdinand plotseling.
‘Ik weet zeker dat iedereen aan onze kant zal staan in de oorlog’.
Ik staarde Ferdinand aan, maar op dat moment hoorde ik een explosie en schoot mijn blik naar Vera en Liam.
‘GEWELDIG!’ riep Vera.
Ik sprong van het muurtje af en rende naar Vera en Liam toe.
‘Fabian, Fabian, we hebben een geweldig wapen ontwikkeld’ zei Vera enthousiast.
‘Kijk en huiver’.
Vera richtte op het doel voor haar, schoot een pijl af en op het moment dat de pijl het schietbord raakte, klonk er een explosie en even later stond het doel in brand.
‘Wauw’ zei ik terwijl ik naar Marcus keek.
‘Dit ontwikkelt in zo’n korte tijd, het lijkt net alsof je jezelf hierop had voorbereid’.
‘Dat, Fabian, is ook precies het geval. Ik was er al een tijdje mee bezig en ik ben blij dat het in de smaak valt’.
‘Prachtig’ zei ik. ‘We zijn 100% klaar om district 1 terug te nemen!’