Chapter fourty-five.

~ Alison Lilian Hale.

Nadat ik Ash had overtuigd dat de deur echt op slot zat en dat ik het niet erg vond, gingen we toch maar weer naar beneden. Omdat we nog steeds afleiding konden gebruiken besloten we om naar het strand te gaan, we hielden allebei van het strand en het weer was er perfect voor. De zon scheen maar het was fris en het waaide, dit maakte het voor ons dus alleen nog maar beter omdat het betekende dat er niet zoveel mensen op het strand zouden zijn. En als er wel mensen op het strand zijn dan is dat waarschijnlijk om dezelfde reden als ons, om hun hoofd leeg te maken en rustig te worden door naar de zee te kijken, door het zand te lopen en door te luisteren naar de vogels en de golven. Voordat we weggingen pakte we beide nog een beanie en een zonnebril uit onze kamer en vertelde we de andere waar we heen gingen.

‘Weet jij de weg?’ vroeg ik terwijl ik onze vingers met elkaar verstrengelde.

We wisten dat het ‘gevaarlijk’ was om samen naar buiten te gaan en elkaars hand vast te houden in het openbaar maar vandaag maakte ons dat allemaal niks uit. Ik wou bij Ash zijn en Ash wou bij mij zijn. We wisten beide dat we er problemen mee zouden krijgen maar ook dat kon ons niet zoveel schelen.

‘Zullen we een ijsje halen?’ vroeg Ash toen we langs een schattig ijs winkeltje liepen.

Ik knikte, ik hield enorm veel van ijsjes dus natuurlijk zou ik geen nee zeggen en dat wist Ash donders goed. Toen we naar binnen liepen vroeg ik me meteen af of dit het winkeltje was waar Luke en Rowan heen waren geweest op hun eerste date.

‘Wat voor smaak willen jullie?’ vroeg de vrouw achter de toonbank vriendelijk toen we aan de beurt waren.

Ik koos voor vanille en chocolade en Ashton koos voor aardbei en citroen. Ash betaalde onze ijsjes en al snel liepen we vrolijk met onze hoorntjes weer naar buiten.

‘Ik heb momenten zoals deze echt gemist,’ mompelde ik terwijl ik met mijn vrije hand die van hem weer vastpakte.

‘Ik ook Ali, je wilt niet weten hoe erg..’

Voor een tijdje liepen we in stilte verder, genietend van onze ijsjes. Bij het strand aangekomen zagen we meteen dat we inderdaad de perfecte dag hadden uitgekozen. Er waren behalve een heel verliefd stel, een oude man met zijn hond en twee kinderen die aan het voetballen waren, niet veel mensen.

‘Hey Ali?’

‘Ja?’ ik draaide mijn hoofd opzij zodat ik Ashton aan kon kijken.

Hij likte met zijn tong over zijn lippen en staarde bedenkelijk naar ze zee ‘Ik zat te denken..’

Speels trok ik mijn wenkbrauwen op en keek ik hem nep verbaasd aan ‘Kan jij denken? Wauw Ash ik wist echt niet dat je dat kon,’ grinnikte ik.

Met gespleten ogen keek hij me aan en stak daarna zijn tong naar me uit ‘Heel grappig Ali, ik probeer hier serieus te zijn maar jij wilt dus blijkbaar mijn geweldige plan niet weten. Oke dan wat jij wilt, dan zeg ik niks.’

Ik stopte met lopen en keek hem met puppy ogen en een pruillipje aan ‘Ik wil het wel weten, vertel!’

‘Hij grinnikte ‘Ik dacht aan Calum en-‘

Ik wou net mijn mond weer open doen toen hij met een streng gezicht zijn vinger naar me uitstak ‘Waag het niet!’

Ik lachte en duwde zijn hand bij mijn gezicht vandaan ‘Ik wou helemaal niks zeggen, vertel nou maar waarom je aan Calum dacht dan kunnen we daarna door met onze oh zo romantische strandwandeling.’

Ashton stak opnieuw zijn tong naar me uit maar schraapte toen toch zijn keel en begon met zijn verhaal.

‘Vanochtend vertelde hij ons iets over een meisje die hij had ontmoet en we konden allemaal zien dat hij haar erg leuk vond. Zijn ogen glommen helemaal en hij had van die blosjes op zijn wangen die jij ook altijd hebt als je ergens enthousiast over bent. Maar je kent Calum, hij kan erg eigenwijs zijn en ik zat dus te denken.. Misschien kan jij met hem praten? En als hij het dan toegeeft dan kunnen we misschien wel een date voor ze regelen?!’

Lachend luisterde ik toe hoe Ash helemaal enthousiast werd en een heel plan uit ging stippelen voor de eventuele date van Calum en het mysterieuze meisje. Het was schattig om te zien dat hij zoveel om Calum gaf en dat hij een van zijn beste vriend zo graag gelukkig wou zien.

‘Ik zal weleens kijken wat ik kan doen,’ glimlachte ik.

Ashton glimlachte terug en drukte zijn lippen tegen mijn voorhoofd ‘Ik zou je het liefst nu zoenen maar ik denk dat we al voor genoeg chaos hebben gezorgd met alleen al onze wandeling hier naar toe,’ zei hij met een verdrietige ondertoon in zijn stem.

Ik ging op het zand zitten en trok Ash met me mee. Toen hij naast me zat legde ik mijn hoofd op zijn schouder en verstrengelde onze vingers weer met elkaar. Samen keken we naar de zee en genietend sloot ik even mijn ogen waarna ik de zoute zeelucht opsnoof. Glimlachend keek ik opzij naar Ashton, zijn ogen ontmoette meteen de mijne en toen hij blozend weg keek drukte ik lachend een kusje op zijn wang.

‘Zolang ik bij jou kan zijn, ook al is het in het geheim, dan komt alles goed!’


--