(no subject)

*Fleurs pov*
Huilend loop ik zijn huis uit, ik wil hem echt nooit meer zien. Mark en ik waren 2 jaar samen, maar nu ging hij vreemd en is alles verpest. Snel doe ik mijn oortjes in en zet het nieuwe liedje van justin bieber op, zo kan ik alles even vergeten. Ik loop langs de starbucks en ga er naar binnen, ik kan wel wat koffie gebruiken vandaag. Maar als ik naar binnen loop bots ik tegen iemand op en krijg een beker koffie over me heen. 'Kijk eens uit waar je loopt joh!' Zeg ik tegen de vreemde, maar als ik op kijk zie ik twee beeldschone smaragdgroene ogen en ik kan geen woord meer uitbrengen. 'Het spijt me schoonheid, kan ik het goedmaken?' Vraagt hij dan en hij stelt zich voor als sam. Ik zeg hem dat het wel goed komt en ik loop de starbucks uit, ik heb geen zin meer in koffie. Maar dan pakt iemand mijn hand en als ik me omdraai zie ik dat het dezelfde jongen weer is. 'Fleur volgens mij is het helemaal niet goed, wat is er aan de hand?' Hij kijkt me zo lief aan en dus vertel ik hem het hele verhaal. 'Oh Fleur, het spijt me zo dat die klootzak je verkeerd heeft behandelt maar ik beloof je dat als je van mij bent, ik je zal behandelen als een prinses en altijd van je zal houden.' 'Oh samuel!' Zeg ik dan, wat is hij toch romantisch. We lopen samen hand in hand naar het park en gaan daar op een bankje zitten. Omdat we elkaar nog niet zo goed kennen stellen we elkaar random vragen en zo komen we er achter dat we allebei van muziek houden. En daarom pakt sam zijn Ipod touch 4g in het zwart en laat zijn favoriete liedje horen, het liedje is nog maar net begonnen of ik weet al wat het is. 'OH MY GOD' schreeuw ik, want dit is ook mijn favoriete liedje en samen zingen we luidkeels mee met het meesterwerk baby van justin drew bieber. Terwijl we aan het zingen zijn merk ik dat sam zingt als een nachtegaaltje, maar dan komt er ineens een ander liedje dat ik niet ken, maar het klinkt leuk, en net als ik een bekende stem hoor, klikt sam het liedje weg. 'Wat was dat voor liedje sam?' 'Ehh, niks hoor.' 'Kom op Sam het klonk leuk, wat was het.' 'Nou Fleur het zit zo, ik wilde je het niet vertellen maar ik weet dat ik dit ooit moest vertellen dus daar gaan we dan.' Hij zucht diep, gaat met z'n hand door zijn gouden lokken en gaat dan verder met zijn verhaal. 'Ik zit in een boyband die wereldberoemd is in Nederland, en nou ja jij bent de enige die me als een gewoon mens behandelt en me niet alleen ziet als Samuel van B-Brave.' 'Ach Sammie toch, ik hou toch van je om wie je bent, en het maakt me echt niet uit of je beroemd bent of niet.' 'Dankjewel Fleur, wacht zei je nou dat je van me houdt?' Oh nee, zei ik dat over hard? Nu denkt hij zeker dat ik gek ben, maar net als ik een smoes wil bedenken zegt Samuel: 'Want in dat geval, ik hou ook van jou Fleur en zou ik misschien je nummer mogen?' 'Ja natuurlijk!' Zeg ik dan en terwijl ik hem zijn nummer geef denk ik aan wat er vandaag allemaal is gebeurd, Samuel heeft echt mijn hele leven veranderd. Dan nemen ik en Sam afscheid, hij geeft me een knuffel en kijkt me aan, en ik raak verdwaalt in zijn ogen. Dan vallen mijn ogen op zijn mooie lichtroze lippen en ze zien er erg zacht uit, omdat ik zo aan het dromen ben over zijn lippen merk ik niet dat hij steeds dichterbij komt. Maar als hij zijn lippen tegen de mijne drukt schrik ik wakker uit mijn droom. Onze kus lijkt uren te duren, en als we elkaar loslaten kijkt Sam me nog een keer aan en vraagt dan: 'Kom je morgen naar mijn concert in andijk, babygirl?' Over mijn antwoord hoef ik niet lang na te denken. 'Ja Sam, natuurlijk kom ik!' 'Oké, mooi zo tot morgen dan!' Hij geeft me nog een kus op mijn voorhoofd en dan verlaten we elkaar echt, het doet pijn in mn hart als ik van hem weg loop, maar gelukkig zien we elkaar morgen weer. Op mijn weg terug naar huis denk ik aan onze shippingname waarschijnlijk zou het flamuel zijn, dat klinkt als een mooie exotische bloem, en ik denk dat dat ook goed onze relatie omschrijft. Als ik m'n huis binnen loop word ik gegroet door mn moeder. 'Hallo Fleur, was het leuk bij Mark thuis?' 'Nee mam' zeg ik dan, 'Mark is een gigantische klootzak en het is uit tussen ons.' 'Ah, wat jammer Fleur, heb je veel verdriet?' Vraagt mijn moeder dan. 'Nee hoor, ik heb vandaag Samuel ontmoet en ik ga morgen naar zijn concert in Andijk!' Vertel ik haar, mijn moeder reageert enthousiast en ik ga naar mijn kamer. Op mijn kamer pak ik mijn mobiel uit mijn tas en meteen zie ik dat ik een berichtje heb van Sam: 'Hey Fleur, ik vond het heel leuk vandaag, ik hou van je, tot morgen! Kusjes van je vriendje Samuel.' Terwijl ik zijn berichtje lees gaat mijn hart sneller kloppen, hij noemde zichzelf mijn vriendje! Ik stuur terug dat ik ook van hem hou en val dan met een glimlach op mijn gezicht in slaap.

*Fleur's pov*
De volgende dag word ik uitgerust wakker, en als ik op mijn iphone kijk zie ik dat ik een nieuw berichtje van Samuel heb: 'goedemorgen schatje! Ik zie je bij het concert!' En hij heeft me zelfs een hartje gestuurd! Hier aan kan ik echt zien dat Sam onze relatie serieus neemt, Mark stuurde me nooit zulke romantische dingen. Ik lees Sam's berichtje nog een paar keer en geef antwoord, dan loop ik naar mijn kledingkast om mn concertoutfit uit te zoeken. Uiteindelijk ga ik voor mijn panterprint legging, uggs en een oversized sweater. Mijn haar doe ik in een messy bun en daarna breng ik wat mascara aan, ik kijk in de spiegel en ben tevreden met mezelf, op naar het concert!

*Samuel's pov*
Terwijl ik met de jongens van bbrave backstage sta, vertel ik ze over Fleur. Ze zijn erg blij voor me en ze willen haar meteen ontmoeten. Ik moet lachen en vertel ze dat het daarvoor misschien nog een beetje te vroeg is, maar dat als Fleur het er mee eens is ze haar kunnen ontmoeten. Als ik naar het podium loop kijk ik de zaal in, maar ik zorg ervoor dat niemand me ziet, mijn oog valt op een jongen die bijna helemaal voor aan staat. Hij is erg groot en blokkeert hierdoor het uitzicht voor de rest van de fans, ik wil hem vragen wat hij hier doet, maar ik zie dat hij een limited edition B-Brave band shirt aan heeft dus het is duidelijk dat hij een fan is. Dan zie ik Fleur binnen komen en ik zie niemand meer behalve haar, zelfs de jongen niet, ze is bloedmooi, en ik kan niks anders doen dan staren. Ze is zo mooi, maar ik lijk niet de enige die dit merkt want de jongen staart haar ook aan en wanneer Fleur dit merkt rent ze weg naar de andere kant van de zaal, en ik vraag me af wie die jongen is.

*Fleur's pov*
Oh my god, Mark is hier! Wie had dat gedacht? Denk ik eindelijk van hem af te zijn, kom ik hem tegen bij het concert van mijn nieuwe vriend! Gelukkig sta ik nu aan de andere kant van de zaal en ik denk niet meer aan hem als Samuel met zijn bandleden het podium opkomt. Ik heb de tijd van mijn leven want ook al ken ik de liedjes niet, er hangt een gezellige sfeer, en de liedjes klinken geweldig. Als ik na het concert backstage wil gaan, word ik door iemand tegengehouden, en ik heb al een gevoel wie het is.
En mijn vermoeden word bevestigd als ik op kijk. 'Wat doe je hier Mark?' 'Dar kan ik net zo goed aan jou vragen Fleur, ik ben namelijk een die hard fan, maar jij, volgens mij ken jij deze boyband niet eens!' 'Ach hou je mond Mark, blijf bij me uit de buurt, het is over tussen ons!' 'Nee Fleur, jij gaat met mij mee, en ik zorg dat je voor altijd van mij bent!' Hij pakt mn arm beet en probeert me te ontvoeren, maar op dat moment komt er iemand tussen ons, die Mark mee neemt en iemand die mij backstage neemt, de jongen stelt zichzelf voor als Kaj, en ik herken hem, want hij stond net ook op het podium. 'Geen zorgen Fleur, alles komt goed, je hebt geluk dat Sam zoveel over je heeft verteld, want toen Dioni en ik jou bij die engerd zagen herkenden we je gelijk, en hebben je daarna gered.' 'Dankjewel Kaj, je bent m'n held ik weet niet wat er anders was gebeurd!' 'Daar moet je niet over nadenken, kom ik breng je naar Sam.'
Ik loop met Kaj mee naar Sam en als ik hem zie ren ik gelijk in zijn armen. 'Oh Sam, ik had je toch verteld over Mark? Nou hij was hier, en hij probeerde me te ontvoeren!' 'Oh nee toch Fleur? Het spijt me zo dat ik er niet was, ik wil je nooit meer uit mijn oog verliezen!' Hij knuffelt me en we gaan zitten op een leren bank.
Sam lijkt altijd precies te weten wat hij moet zeggen, en daardoor begin ik steeds meer van hem te houden. Hij heeft me voorgesteld aan zijn bandleden, en we hebben de rest van de middag met z'n zessen doorgebracht, als ik naar huis ga wil Samuel me iets vragen. 'Fleur, dat gedoe met Mark vanmiddag, dat heeft me echt aan het denken gezet, ik wil er altijd voor je zijn, en deze twee dagen zijn de beste twee dagen van m'n leven tot nu toe.' 'Van mij ook hoor Sam.' 'Dat weet ik toch Fleur, maar wat jij niet weet is dat ik morgen op tour ga voor 6 maanden.' Ik schrik hiervan, 6 maanden is super lang, en ik weet niet of ik dat wel ga overleven zonder Samuel! 'Oh nee Sam, dat meen je niet!' 'Het spijt me Fleur, maar ik dacht misschien kun je mee?' Oh daar had ik niet aan gedacht, dat is een goed idee van hem, dan zijn we altijd bij elkaar! 'Natuurlijk wil ik mee, maar ik zal even mn moeder bellen of ze het er mee eens is.'
Mn moeder neemt heel snel de telefoon op en ik vraag haar meteen of ik mee mag. 'Hoe lang is die tour?' Vraagt ze me. '6 maanden' 'Dat betekend dus dat je 6 maanden niet thuis komt en niet naar school gaat om bij een jongen te zijn die je twee dagen kent?' 'Ehm ja eigenlijk wel ja.' 'Maar natuurlijk mag dat! Ik meld je wel ziek, veel plezier he!' En dan hangt ze de telefoon op, ik vertel het goede nieuws gelijk aan Sam, en hij is net zo blij als ik. We gaan samen op tour voor 6 maanden! Dit is een nieuwe stap in onze relatie.

~6 maanden later~
Ik ben mee op tour geweest, en ik heb de tijd van mn leven gehad. Ik heb veel van de wereld gezien, en nieuwe mensen ontmoet. Maar Samuel gedraagt zich nogal raar en ik heb het idee dat hij iets voor me achter houdt.
*samuel pov*
Fleur komt achter mn geheim, ik weet het nu zeker. En ik moet kiezen, of ik vertel het haar en ik raak haar waarschijnlijk kwijt of ik vertel het haar niet en raak haar ook kwijt. Ik moet het haar vertellen.

*Fleur pov*
Ik en Sam zitten samen op de bank en ik wil hem confronteren, maar ik weet niet zo goed hoe. Ik moet het hem toch vragen dus begin ik 'Ehm Sam?' 'Is er iets?' 'Ik wil je wat vragen. Ben je eh ik weet niet zo goed hoe ik dit moet vragen maar ben je eh een' ik kan m'n zin niet afmaken want Samuel bijt me in m'n nek alles wordt zwart voor mijn ogen.

EINDE