Strong 03
Ik stond in z'n kamer samen met z'n zusje die ik heb ontmoet toen ze naar hem toe rende en ze is een aardig meisje alleen best iritant. Ik was zo bang dat het nu mijn schuld is als hij dood is en ik begon weer te ijsberen door de kamer. Hij heeft mij weg geduwd en zichzelf onder de boom laten te komen in plaats van weg te gaan en mij onder die boom te laten liggen. Hij koos ervoor mij weg te duwen en ik was aan de ene kant blij dat hij dat had gedaan maar als hij dood is dan krijg ik een schuldgevoel die niet weg te werken zou zijn. Louis!hoorde ik Charlotte zeggen en ik zag toen ik die kant opkeek z'n blauwe ogen open. De pijn stond in z'n ogen, dat was heel goed zichtbaar zelfs vanaf de afstand dat ik van hem stond en z'n zusje ging nu ook zitten in plaats van omhelzen. Ik zag hem met z'n leuke blauwe ogen naar me kijken en ik voelde het bloed naar m'n wangen stijgen, hij was best cute en ik had een gevoel dat ik hem ergens van herkende maar kon er niet opkomen, net leek alsof m'n brein zich gewoon uit had gezet. Hij leunde wat verder naar z'n zusje en fluisterde wat in haar oor. Ze knikte, stond op en liep de kamer uit. Hij keek even vragend om zich heen en voelde in z'n broekzakken en de laden van het kastje naast zich. Hij keek toen heel nadenkend en ik besefte wat hij zocht, z'n telefoon. Ik voelde in m'n broekzak en had z'n telefoon al snel te pakken. Sorry, ik heb 911 gebeld met je telefoon,'zei ik en gaf de telefoon terug aan hem. Dat is niet erg, beter dan in iemands handen die al m'n contacten gaat lopen checken,'zei hij met een kleine glimlach en ik glimlachte ook zachtjes niet wetend hoe ik moest reageren op zo'n antwoord. Z'n zusje kwam terug met twee Starbucks en gaf mij er één van. Thanks,'zei ik en ze glimlachte. Dat moet je tegen die idioot zeggen niet tegen mij,'zei ze en ik grinnikte. Thanks,'zei ik nu richting hem en hij glimlachte. Dat is oke, ik had zelf sowieso cafeïne nodig,'zei hij en nam een slok van z'n Starbucks. Ik nipte er even van en merkte dat dit m'n favo smaak was, een simpele frapachino. Ik nam een slok en toen ik weer in z'n richting keek zag ik hem z'n deken over z'n zusje gooien. Hij begon zacht een slow song te zingen en ik zag z'n zusje al snel wegzakken. Hij stond op en ik zag z'n tattoo's net zoals z'n abs. Hij was zo gespierd en die tattoo op z'n arm, ik leek die te herkennen maar nog steeds wou m'n brein niet meewerken. Ik merkte niks totdat ik een warme hand de mijne voelde omsluiten en ik keek geschrokken op. Ik keek zo in de vriendelijk staande ogen van de jongeman en er stond een vriendelijke glimlach rond z'n lippen. Hij liet los en liep weg de kamer uit. Ik voelde z'n hand de mijne weer omsluiten en werd door hem meegevoerd. Ik dacht dat je me zou volgen,'zei hij zacht lachend en ik glimlachte zacht. Ik snap het niet zo snel hoor,'zei ik en hij keek me weer aan met die leuke glimlach. We stonden al snel buiten en hij ademde de buiten lucht diep in aan het zien van het rijzen van z'n borst. Maar waarom duwde je me opzij?vroeg ik hem en hij keek me aan. Hoe kan ik iemand nou zien lijden zonder iets te hebben gedaan, ik lig liever zelf onder een boom dan niets te hebben gedaan voor degene die er op dat moment onder ligt,'zei hij en ik knikte. Je weet toch dat je drie dagen in coma hebt gelegen toch?vroeg ik en hij keek me met grote geschrokken ogen aan. Hij rende naar binnen en ik volgde hem op de voet. Hij had z'n telefoon vast en had hem een beetje boos tegen z'n oor aan gedrukt. Gast ik lig in het ziekenhuis, ik heb drie dagen in coma gelegen, hoe kan ik dan opdagen bij repetities?zei hij pist maar zacht om z'n zusje niet wakker te maken. Jullie zijn de grootste egoïsten,'zei hij nu pist en gooide z'n telefoon in een la. Hij legde z'n hoofd in z'n handen en hij maakte boos vuisten. Hij stond op en liet zich in de gang tegen een muur zakken.
Reageer (1)
Ahw.. Arme jongen...
1 decennium geleden