Season 5 Chapter 8

Fabian

‘We komen hier nooit levend uit’ zei ik ijsberend.
Ingrid en Eveline zaten gehurkt naast Sebastian en ik zag dat Kay op mij af kwam gelopen.
‘Fabian’ zuchtte hij. ‘Het ziet er niet goed uit voor Sebastian’.
Ik stopte met op en neer lopen en keek Kay aan.
‘Hij is een leider van een district, net zoals jullie’ zei ik. ‘We kunnen hem niet missen. Daarbij is hij ook mijn beschermer, ik kan niet zonder hem’.
‘Jullie moeten zonder mij gaan’ kreunde Sebastian.
‘NEE!’ riep ik fel. ‘Ik laat je hier niet achter’.
Ik trok de deur open en keek om een hoekje om te kijken of het ijsleger er nog stond. Jammer genoeg zag ik nog steeds de 250 ijswachters buiten staan.
‘We moeten eerst vechten’ zei Kay. ‘Daarna kunnen we Sebastian pas vervoeren. Dan moeten we ook nog eens veilig uit het ijsrijk komen, voordat we gesnapt worden’.
‘We kunnen niet winnen’ zuchtte Eveline. ‘Met alle strategie die ik bezit, is 4 tegen 250 een hopeloze zaak’.
‘De achterkant van het paleis’ zei ik plotseling.
‘Dat gaat niet’ zuchtte Eveline. ‘Dan zien ze ons hoe dan ook lopen, hoe ver we ook richting het zuiden gaan’.
Plotseling greep Sebastian naar zijn been en begon had te schreeuwen.
‘Zijn been’ zei Ingrid. ‘Het is aan het afsterven’.
‘We moeten iets doen!’ riep ik in paniek.
‘Fabian’ zei Eveline en ik voelde een hand op mijn schouder. ‘Het spijt me’.
‘NEE!’ riep ik tussen mijn tranen door.
Mijn blik gleed naar de deur en ik deed een paar stappen naar voren.
‘Nee’ zei ik nogmaals.
Ik trok de deur open en nog voordat ik buiten was, sprong ik de lucht in.
‘FABIAN!’ hoorde ik Eveline achter me gillen.
Ik liet mijn lichaam feller oplichten en vuurde de ene naar de andere lichtstraal op de ijswachters af.
Zeeën van ijsstralen schoten er op mij af en hier en daar wist er eentje door mijn schild van licht heen te komen.
Onder mij zag ik dat Kay, Eveline en Ingrid het vuur hadden geopend en een grote vlammen zee schoot op de ijswachters af.
Met alle kracht die ik in mij had, probeerde ik de ijsstralen tegen te houden, maar het waren er teveel.
Onder mij zag ik dat Kay had tegen het paleis werd aangeblazen.
Ingrid kreeg drie ijsstralen recht in haar gezicht.
De enige die nog overeind stond, was Eveline die vrijwel elke ijsstraal ontweek, maar zelfs haar strategie kon niet op tegen de zee van ijsstralen.
Eveline zakte door haar knieën en bloed liep over haar gezicht.
Mijn schild van licht brak en ik werd vol getroffen door de ijsstralen.
Ik tuimelde naar beneden en kwam naast de drie verslagen leiders neer.

Ik zag de ijswachters in beweging komen en even dacht ik dat na alles wat ik had meegemaakt, dit het einde zou zijn.
Plotseling begon het harder te stormen en doemde er vanuit het niets een gedaante op.
Ze droeg een lange blauwe cape die sierlijk wapperde in de wind.
De ijswachters vielen haar tegelijkertijd aan en met een handbeweging stopte ze de ijsstralen.
Met verschillende bewegingen begonnen de ijsstralen te veranderen en schoot ze een enorme wolk van ijs op de ijswachters af.
Ik kon bijna mijn eigen ogen niet geloven.
Vrijwel alle ijswachters waren in één keer bevroren en degene die nog in leven waren, werden gespietst aan verschillende ijssperen.
Toen draaide ze zich naar ons om en zag ik dat ze een sierlijk masker op had.
Ze draaide zich direct weer om en schoot er als een speer van door.
Met moeite stond ik op en schoot door de lucht achter haar aan.
‘WACHT!’ schreeuwde ik. ‘WIE BEN JE?’
De mysterieuze dame stopte, draaide zich om en wees naar een plek achter me.
Ik draaide me om en zag dat iets geschreven was met dikke letters in de sneeuw.
Ik ging een stuk lager vliegen om de woorden beter te lezen, maar achteraf gezien had ik al kunnen raden wat er stond.

‘THE FROZEN PRINCESS’

Ik draaide me weer om, maar jammer genoeg was The Frozen Princess nergens meer te bekennen.
Ik besloot om snel weer terug te vliegen naar de drie gewonde leiders en mijn zwaargewonde beschermer.
Ik daalde neer naast de drie leiders die alle drie rechtovereind zaten.
‘Wat is er gebeurd?’ vroeg Eveline.
‘Ik heb werkelijk geen idee’ loog ik. ‘Toen ik bij kwam was ineens het leger weg’.
‘Dat is echt heel vreemd’ zei Kay.
Ik rende snel naar binnen en knielde naast mijn beschermer neer.
‘We moeten terug naar de districten, voordat ze terugkomen’ zei Eveline.
Ik tilde mijn beschermer op en vloog de lucht in, zodat het tillen een stuk minder zwaar zou zijn.
En zo begonnen we aan onze weg terug richting de districten, met The Frozen Princess nog steeds in mijn hoofd.

Eveline, Kay en Ingrid zijn toegevoegd aan Character Bios 1