11. De tribe waar wolven en fluffy's samen wonen.

Er klonk een zacht gesnik een paar kilometer van de tempel vandaan. Twee wolven zaten midden op het modderige pad. Ze waren allebei wit met blauw. De ene donker en de ander lichtblauw. De wit met donkerblauwe wolf sloeg zijn vleugel om de andere. De lucht werd donkerder.
'Waar... waar moeten we nu naartoe?'. Wyta veegde haar tranen aan haar vacht af. Ze kon er niet aan denken dat ze straks misschien al haar vrienden moest bevechten. Misschien moest ze ze wel vermoorden als er geen tegengif was! Of ze moest vluchten naar een andere wereld? En al haar vrienden maar "vergeten".
'Eerlijk gezegd... Heb ik ook geen enkel idee... We kunnen niet naar HWWR want daar zullen ze ons vast ook "slecht" maken. Hier blijven lijkt me ook geen goed idee omdat die-' Syto springt opzij om een zwakke straal te ontwijken. 'Dat bedoel ik dus... En HZWR was vanaf het begin al geen optie'. Syto kijkt Wyta aan. 'Wat zullen we doen..?'.
'Misschien kan ik jullie helpen!' zegt een klein stemmetje. Wyta spitst haar oren. Een klein, kat-achtig beestje met een ongewoon lange staart komt voorzichtig naar de twee wolven toe. Het is wit en heeft pootafdruk-vormige vlekken op de vacht. 'Een fluffy? Maar ik dacht dat die nooit bij de tempel kwamen!' zegt Syto wanneer het beestje voor hem en Wyta gaat zitten. 'Nee, mijn soort komt hier ook nooit, maar het is bij de tempel zo rustig normaal. Ik heb hier geen last van al die andere fluffy's'. 'Andere fluffy's? Woon je hier dan in de buurt?' reageert Wyta snel. 'Jazeker! Over dat gesproken, ik hoorde dat jullie ergens moeten overnachten. Mijn tribe vindt het vast niet erg om twee extra wolven te voeden!'. Een sprankje hoop verschijnt in de harten van de twee wolven. 'Meen je dat? Wauw! Bedankt!'. 'Yup, volg mij maar!' roept de fluffy en loopt naar de bomen langs het pad, gevolgd door Wyta en Syto. 'Mijn naam is trouwens Pawaii, leuk jullie te ontmoeten!'.
Even later komen de twee wolven en de fluffy bij een kamp. Een wolf met een flesje om haar nek staat bij de ingang. In het flesje zit een rare vloeistof dat van kleur verandert. 'Pawaii! Waar was je al die tijd? Je weet dat je niet ze lang weg moet blijven!'. 'Urk! Sorry Alphina! Ik was bij de tempel zoals gewoonlijk. Trouwens, je vindt het vast niet erg als deze twee verzopen katje- ik bedoel wolfjes hier een tijdje overnachten, toch?'. Pawaii hopt zo lang Alphina en wenkt Wyta en Syto haar te volgen. 'Welkom... In ons kamp?' zegt Alphina met duizenden vragen die in haar kop tollen.
Wyta en Syto kijken hun ogen uit. Een prachtig kamp is hier gebouwd en iedereen leeft er in vrede met elkaar. 'Ik zie dat jullie het hier naar jullie zin hebben. Gelukkig maar!' glimlacht Pawaii en wijst naar een hutje. 'Hier slapen jullie vannacht. Morgen is er ontbijt bij de grote hut in het midden. Als je de weg niet weet vraag het gerust aan de wolven en fluffy's hier, iedereen helpt elkaar hier graag!'. 'Bedankt Pawaii! Tot morgen!' roepen Wyta en Syto.
Ze gaan liggen in de hut. 'Wauw... Ik wou dat de wolven van deze wereld net zo vredevol als hier konden leven...' fluistert Wyta en sluit haar ogen.