Chapter fourty-three.

~ Ashton Fletcher Irwin

‘Ash gaat het wel?’ vroeg Luke toen we samen de studio uit liepen.

Ik ademde even diep in en uit en ontspande mijn handen zodat het geen vuisten meer waren. Die man had me gewoon zo boos gemaakt. Gelukkig hadden we vandaag verder geen interviews meer want ik wist niet of ik er nog meer had aangekund. Al die vragen over relaties en Alison maakte me gek en in de war.

‘Het gaat wel, ik ben gewoon kwaad op die DJ van net,’ zuchtte ik terwijl ik plaats nam op een van de stoelen in de gang.

Luke knikte instemmend ‘Dat zijn we allemaal, hij is te ver gegaan en dat wist hij zelf ook. Hij wou heel graag zo’n reactie van ons, dat was aan alles te merken.’

Ik verborg mijn gezicht in mijn handen ‘Ik voel me ook gewoon schuldig tegenover Alison, ik haat het dat ik mijn gevoelens voor haar moet verbergen.’

Luke zuchtte en kwam naast me zitten ‘Dat weet ik Ash en Ali weet dat ook.’

‘Dat weet ik maar ik weet ook dat ze doet alsof het haar geen pijn doet. We hebben nog geluk dat Isabel een beetje aardig is want anders zou dit allemaal veel erger zijn dan dat het al is. Ik weet alleen niet hoe lang het gaat duren voordat Ali het niet meer aan kan, voordat ik het niet meer aan kan.. Ik wil met Alison zijn en ik wil dat iedereen dat weet.’

Luke glimlachte kleintjes ‘Dat komt wel en heel veel mensen weten het ook al Ash. Onze fans zijn niet dom, ze zien dat er iets niet klopt en ze kennen je beter dan je denk. Je moet echt met management hierover gaan praten, zij zijn degene die dit kunnen oplossen. Je moet eerlijk tegen hun zijn en ook tegen Ali, vertel haar hoe je je hierover voelt. Ook al heb je het al eens aan haar verteld, vertel het haar nog eens en blijf het herhalen tot je echt met haar samen kan zijn. Ik weet zeker dat ze het begrijpt.’

‘Ik weet het.. Dankje Lukey.’

Hij glimlachte opnieuw en voor een tijdje zaten we in stilte naast elkaar. Ik dacht aan Luke zijn worden en besloot om Isabel een berichtje te sturen met de vraag of ze al met haar management gepraat had. Het duurde niet lang voor ik antwoord kreeg.

Van Isabel:
Jep. En ze waren er niet zo blij mee.. Ik zal je later vandaag wel even bellen met de details! X

Ik zuchtte en vreef met mijn vingers over mijn slapen toen ik een vervelende hoofdpijn op voelde komen. Luke keek bezorgd mijn kant op maar hij zei verder niks en toen Michael en Calum ons kwamen halen waren we allebei diep in gedachten.

‘Gaan we nog naar de fans?’ vroeg Cal toen we een van de bewakers door het gebouw volgde.

Ik knikte ‘Ik vind dat we dat wel moeten doen, dat is het minste wat we voor ze kunnen doen. Ik las op twitter dat sommige meiden al vanaf gisteravond buiten staan.’

Met zijn alle keken we Peter, een van de bewakers, met onze beste puppy oogjes aan. Ik kon wel wat opvrolijking gebruiken en ik wist dat de fans blij maken, mij ook blij maakte.

Peter zuchtte en gebaarde ons door te lopen ‘Oke vooruit dan maar, jullie krijgen tien minuten.’

We bedankten hem en volgde hem en twee andere beveiligers naar de uitgang. Zodra de meiden die buiten stonden ons zagen begonnen ze te gillen en te schreeuwen. Onze namen werden geroepen samen met vele ‘I love you’s’. Er verscheen al snel weer een glimlach op mijn gezicht en met een stuk beter gevoel liep ik naar het eerste groepje meiden.


--