010

“Dus Charlie, ik weet een leuke pizzeria als je wil” stelt Thomas voor. “Oké ik volg je” zeg ik en we lopen de tegenovergestelde richting van de rest uit. Na een poosje stopt thomas en kijkt met liefdevolle ogen naar de pizzeria. “ Hier is het” zegt Thomas. Er gaat een trillend geluidje af en snel haalt Thomas zijn gsm naar boven. “Van Jasper… hij zegt dat we hier moeten of mogen eten omdat ze lang moeten aanschuiven en er fans zijn” zegt Thomas terwijl hij de sms leest. Hij laat zijn gsm aan mij zien en ik lees het berichtje: hey, we gaan niet op tijd bij het sportpaleis geraken vanwege de drukte en fans dus eet u pizza maar daar anders is die miss koud. Ik knik naar thomas en hij stopt zijn gsm terug weg, samen lopen we naar binnen. Het is mega groot en we kunnen meteen bestellen, daarna gaan we al zitten en wachten op onze pizza. Er kwamen drie meisjes giechelend aangewandeld en verderop zie ik een ouder meisje gestrest achter ze aan lopen. “Mogen wij een foto?” vroegen ze met hun rug naar mij toe. “Tuurlijk, maak jij de foto?” vraagt Thomas die de camera vast houdt. “Is goed” zeg ik en neem de camera over, nu pas lijken de meisjes mij opgemerkt te hebben. Ik maak een paar foto’s en geef dan de camera terug. “Is dat je lief?” vraagt een meisje die bij het groepje hoort. Nog voordat ik of thomas iets konden zeggen kwam het oudere meisje tussen beide. “Sien, het is hun privé leven dat is privé” zegt het oudere meisje en probeert het meisje genaamd Sien terug mee te nemen. Ze kijkt ons even vol medeleven aan, die ogen…. “Thalia?”
“Charlotte?” vraagt Thalia terug. “Ja ik ben het” zeg ik met een grote glimlach. “Omg nichtje, wat doe jij hier?” vraagt ze verbaast. “Ik studeer hier en ik dans voor hun concert” zeg ik lachend terug. “Omg wat fijn, maar we spreken later wel” zegt Thalia glimlachend. “Oké is goed” zeg ik terug. Een ander meisje van het grapje loopt snel naar Thomas. “ Wij zijn bij het concert” zegt ze glimlachend en loopt dan terug achter de rest aan.
Na een kwartiertje hebben we de pizza op en lopen de pizzeria uit. We lopen terug naar het sportpaleis en de rest is er nog niet. We besluiten om op een bankje te gaan wachten.
*half uur later*
“waar blijven die” zucht Thomas. We zitten nog altijd buiten te wachten over een half uur is de repetitie en we hebben ze nog altijd niet gezien. “Anders laten we al naar binnen gaan ze zullen wel komen” zeg ik en sta op. hij staat ook op en loopt achter me aan terug naar binnen. We verdwijnen door de deuren die je backstage leiden, niemand. Ook in de kleedkamers is niemand. We besluiten maar naar het podium te gaan en als we nog maar door de deur zijn horen we al geluiden. Snel lopen we door de doeken en zien we emily, jasper, tim en toon al staan. “Waar bleven jullie” roept Jasper die ons als eerste ziet. “We zaten buiten op jullie te wachten” roept Thomas terug. “ja, maak dat de kat maar wijs” zegt Tim lachend. Emma komt op mij afgestormd en neemt me meteen apart.
“wat hebben jullie gedaan?” vraagt Emma benieuwd. “Niks, ik zweer, we zaten buiten op jullie te wachten” zeg ik met een serieus hoofd. “Oké ik geloof je” zegt Emma en loopt samen met mij terug naar de rest. “Dus, de outfits, maten?” vraagt een vrouw met ons. “Euh welke maten moet je hebben?” vraagt Emma. “Euh begin maar met die voor de zwarte broek, eerst je naam graag” zegt de vrouw die een papier vast heeft. “Euhm, smal” zegt Emma met een rode kop. “Oké bloesje?” vraagt de vrouw tot ze alle maten heeft. Ik heb alles hetzelfde behalve de broek, daar heb ik extra smal. Ik loop terug samen met Emma backstage. “Hey” zegt Tim meteen die in de gang staat. “Waarom sta je buiten?” vraagt Emma lachend en we kijken naar de deur waar de jongens zich moeten omkleden. “Euhm, ze hebben een beetje te veel deodorant gespoten en nu wacht ik tot de geur een beetje weg is” zegt Tim lachend. “Ach kom dan even mee hé” zegt Emma die verder loopt naar onze kleedkamer. Tim loopt voor mij achter haar aan.