32.

Rose:'Swann! Wat heb je gedaan!?' gilde Patty Park, die de zaal in kwam stormen.
Ik draaide me om. Patty keek woedend.
'Ik heb niks gedaan.' zei ik kalm.
'Rot op! Ik weet heus wel dat jij het was. Ik zag wel dat je naar hem keek! Hoer! Slet!' schreeuwde ze.
Ik reageerde niet. Ik zou me niet tot haar niveau verlagen.
Madame Pleister kwam haar kantoortje uitgerend.
'Sorry, maar je mag hier niet komen!' zei ze tegen Patty.
'Maar, ik moet naar Draco!' gilde ze.
'Kalmeer maar even op de gang. Je mag pas binnen wanneer de deuren opengaan.' Was madame Pleister's antwoord.
Patty keek verslagen. Met hangende schouders liep ze de zaal uit.
'Rose..' hoorde ik iemand zacht zeggen. Ik draaide me om en Draco was wakker.
Er was iets veranderd in zijn blik. Zijn ogen stonden verdrietig.
'Draco, hoe is het met je?' vroeg ik bezorgd.
'Ik heb me wel eens beter gevoeld. Wat is er gebeurd?' vroeg hij.
'Ik leg het je nog wel uit. Je moet eerst beter worden.'
Hij knikte en probeerde zich te verdraaien. Ik legde gauw mijn hand op zijn schouder, zodat hij stil zou blijven liggen. Ik voelde mijn wangen rood worden.
'Je moet op bed blijven.' fluisterde ik.
Opeens keek hij boos.
'Potter! Hij heeft het gedaan.' zei hij.
'Draco, maak je geen zorgen. Harry krijgt wat hij verdient.' antwoorde ik.
'Rose, blijf je bij me?' vroeg Draco zachtjes.
Wat moest ik hierop zeggen? Wacht, had ik niet besloten om voor Draco te gaan?
'Zolang als je wilt.' was mijn antwoord.
Hij keek tevreden en zakte onderuit.
Ik hoorde voetstappen en na een paar seconden stond Madame Pleister achter me.
'Zo, meneer Malfidus. Hoe is het met u?' vroeg ze.
'Zorg nou maar dat ik beter word.' snauwde Draco.
Ik keek hem even boos aan. Hij mocht wel wat aardiger doen, ze had zijn wonden wel geheeld. Al had ik het bloeden gestopt, maar dat ging hem niks aan.
'Zo te zien voelt u zich weer helemaal goed, niet?'
'Mevrouw, ik denk dat het beter is om hem nog even te laten liggen. Een beetje rust, snapt u?' vroeg ik. Ze knikte en liep weer terug naar haar kantoor.
'Heb je nog pijn?' vroeg ik.
'Mwah. Ik heb geen pijn, maar ik voel me wel raar. Alsof ik ontzettende spierpijn heb.'
Ik lachte.
'Kom op. Je bent toch geen watje he?'
'Ik..nee, natuurlijk niet!' verdedigde hij zichzelf.
'Maak je geen zorgen. Ik zal er altijd voor je zijn, mocht je iets overkomen.' zwoor ik. Hier zou ik spijt van krijgen.
'Maar, nu moet ik er echt vandoor. Ik moet nog iets regelen.'
Ik wilde opstaan toen hij mijn hand vastpakte.
'Wacht, waar ga je heen?' vroeg hij.
'Ik moet even iets bespreken met iemand.'
Hij liet mijn hand los en keek me achterdochtig aan.
'Ik kom weer terug hoor. Maar ik weet niet wanneer.'
Ik liep de ziekenzaal uit, de gang op. Er stonden verschillende Zwadderaars bij de deur. Toen ik de deur opende, probeerden ze wanhopig naar binnen te kijken.
'Waar is Draco?' vroeg iemand.
Ik gaf geen antwoord en liep door.
'Waar is Harry, verdomme.'