Schrijfwedstrijd Camaro ~ Opdracht

Het ziet er niet enorm bijzonder uit.
Je loopt er voorbij zonder ernaar te kijken. Waarom zou je ook? Het is maar één van de velen in de bibliotheekkast, en zeker niet de bijzonderste of de meest kleurrijke.
Dus je laat het maar staan in de kast, zonder de flaptekst even te lezen.

Sommige anderen tillen het even op, om de cover te bestuderen of de achterkant te lezen. Maar ook die geven niet veel prijs.
Zelfs diegenen die de eerste bladzijden even lezen, zetten het veelal terug in het rek: het verhaal begint immers wat stroef. Je kan de angst zien, tussen de regels door. De ongemakkelijkheid. De eerste hoofdstukken zijn vrij langzaam tot zelfs lijzig.

Maar laat je alsjeblieft niet afschrikken door de moeizaamheid waarmee het zijn verhaal begint te vertellen. Lees verder. Geef het een kans. Want al zeg ik het zelf, het wordt beter. Als je het voldoende geduld schenkt, zal het steeds meer prijsgeven en bijzondere wendingen maken. Alsjeblieft. Zet het niet terug in de kast, want het verhaal is puur en eerlijk, in verdere hoofdstukken zelfs spontaan en open.

Heb geduld.