Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 110

Je zat met Annelies aan tafel met wat papieren, pennen en boeken om jullie heen. Annelies had in de bibliotheek wat boeken over de regels gehaald en nu waren jullie die aan het inoefenen. Jij: “Sommige van die borden zijn zo logisch.” Annelies: “Inderdaad, misschien kunnen we straks eens oefeningen zoeken op het internet.” Jij: “Ja dat kunnen we wel doen maar eerst een pauze.” Je knalde het boek voor jou neus toe en stond op om naar de keuken te gaan. Jij: “Ook wat voor te drinken?” Annelies: “Lekker.” Je ging naar de keuken toe en nam de cola uit de ijskast en 2 glazen uit de kast. Je vulde ze met cola en liep ermee terug naar de woonkamer waar Annelies nog aan de tafel zat. Jij: “Misschien kunnen we aan Sam een ziektebezoekje gaan brengen? Dan nemen we een paar cupcakes mee.” Annelies: “Ja dat zal ze vast en zeker wel tof vinden.” Jullie dronken jullie glazen op waarna je de boeken ergens veilig opborg, in geval van nood als de jongens vroeger thuis zouden komen. Je deed in nog een plastieken potje een aantal cupcakes en stak die weg in je reusachtige handtas. Jullie besloten om met de fiets te gaan. Die van Annelies stond hier toch en die van jou stond in de schuur. Je haalde hem eruit, deden de deur op slot (je zou geen boef of gekke fan in jullie huis willen hebben) en reden daarna op jullie gemakje door richting Sam haar huis. Jullie zette jullie fietsen tegen het huis en deden die op slot waarna je op de bel drukte. Niet veel later ging de deur open en zag je Sam gewikkeld in een deken voor de deur staan. Sam: “Huh wat doen jullie hier?” Ze hield de deur open zodat jullie binnen konden en sloot de deur achter jullie. Jij: “Ziekenbezoekje.” Sam: “Oh jullie zijn schatten.” Ze slofte naar de woonkamer en plofte neer in een zetel. Annelies: “We hebben gisteren nog cupcakes gemaakt en hebben er een aantal voor je meegenomen voor als je beter bent. Sam: “Dankje, ik zal ze dan maar straks verstoppen voor mijn vader ze ziet.” Annelies: “Hoezo?” Sam: “Mijn vader die eet echt alles op.” Jij: “Haha ja zoals vorige keer en jij maar zoeken naar die koekjes.” Sam: “Ja! Wie eet er dan ook 20 koekjes in zijn uppie op in nog geen halve dag tijd!” Annelies keek verbaasd waardoor je lachte. Annelies: “Dat was een grapje toch?” Jij: “Nee, haar vader eet echt veel en toch blijft hij zo smal.” Annelies was ondertussen ook gaan zitten in de zetel en jij liep naar de keuken om 3 tassen thee te zetten. Niet veel later liep je met een plateau waar de tassen op stonden terug en zette ze neer op het salontafeltje. Sam: “Lekker, dankje.” Jij: “Alles voor mijn zieke meid.” Je wreef in haar haar en plofte naast Annelies in de zetel. Sam keek je verontwaardigd aan maar liet haar haar maar liggen hoe het was. Als ze ziek was dan gaf ze daar toch niet om. Jullie waren zo een uurtje of 2 aan het praten tot Sam luid begon te geeuwen. Jij: “Ik denk dat we jou maar beter even laten slapen.” Sam: “Oh maar dat hoeft niet, ik zit al een hele tijd alleen.” Jij: “We komen nog wel eens langs, maar nu moet je uitrusten en beter worden.” Sam: “Ja mam.” Je wreef weer over haar haar en lachte eens. Je had de doos met cupcakes al in haar kast verstopt dus dat moest je al niet meer doen. Annelies gaf Sam nog een knuffel en daarna lieten jullie jezelf buiten om weer naar huis te kunnen fietsen.