Zayn malik

Hij is dood. Niall is dood. Ik kijk naar zijn levenloze lichaam en pak zijn hand. Kippenvel krijg ik van zijn koude hand. Al die moeite. Alles. Voor niks. Waarom? Waarom? Waarom moest ik drugs hebben? Waarom moest ik Louis ook geven? Waarom? “AAAH” ik loop de kamer uit. Ik wil weg. Weg uit dit ziekenhuis. Weg van deze stad. Weg uit dit leven. Twee armen om mij heen doen me stoppen met lopen. Liam. “Zayn het is beter zo. Hij had veel pijn. Heel veel. Nu hoeft hij nooit meer pijn te lijden.” Ik kijk Liam aan en begin te huilen. “Je snapt het niet. Je zult het nooit begrijpen. Ik hiel van hem.” “Ikkk oookkk hoorrrr.” Liam stem begint te stotteren. “Ik hiel van hem zoals jij van Nila.” “Dat, dat wist ik niet.” “en nu is de persoon waarvan ik het meest hou weg. Ik hou meer van hem dan van mijn leven. Laat mij er een einde aan maken.”