Season 5 Chapter 5

Fabian

De drie laatste ijswachters werden door mijn boemerang onthoofd, die vervolgens dood op de grond neervielen.
‘Vanaf vandaag is ook district 2 officieel in onze handen!’ riep Sandra.
Steeds meer vuurstrijders uit district 2 kwamen tevoorschijn en bogen netjes voor hun vuurkoningin.
Ik hielp Nivada omhoog die nog steeds verward uit haar ogen keek.
‘Gaat het een beetje?’ vroeg ik bezorgd.
‘Een beetje’ zei ze. ‘Sterrenstof is echt vervelend’.
‘Jongens, jullie mogen wel een beetje vrolijker kijken hoor!’ zei Vera blij toen ze met Liam, Jersey, Melodie en Sebastian aan kwam gelopen.
‘We hebben slecht nieuws’ zei Sandra.
Vera keek meteen geschrokken en zocht met haar ogen naar een eventueel dood lichaam.
‘De leidster van 2 is niet hier’ zei ze. ‘Ze zit gevangen achter het paleis van Margriet. Ik vrees dat ze daar samen met de leiders van 3 en 4 zit’.
‘Daarbij is het gevecht in district 5 nog steeds niet voorbij’ zei Sarah die samen met een paar vuurstrijders uit 2 aan kwam gelopen.
‘Niet bepaald een reden om vrolijk te zijn. Marcus is inmiddels met zijn leger vanuit district 6 ook gearriveerd bij district 5, maar zelfs dan nog zijn de ijswachters met teveel’.
‘Ik ga er ook wel heen met mijn leger’ zei Jersey.
‘Nee, we hebben jouw leger bij ons nodig’ zei Sandra. ‘Ik wil morgen direct doortrekken naar district 3. We hebben geen tijd meer te verliezen, al helemaal niet nu ik vrijwel zeker weet dat district 3 en 4 zonder leider zitten. Laat staan district 1 die al voor een paar maanden zonder leider zit, wat zeg ik, voor bijna 50 jaar al’.
‘Wij vechten hoe dan ook mee’ zei een vrouw van district 2. ‘Met of zonder leider, u blijft onze koningin, dus uw wil is wet’.
‘Fijn om te weten dat we nu een extra leger erbij hebben’ zei Sandra. ‘En jullie strategie zal goed van pas komen’.
‘Ik ga niet mee naar district 3’ zei ik.
Iedereen keek mij vragend of fronsend aan.
‘Ik ga naar het paleis van Margriet om de leiders daar te bevrijden. We hebben ze nodig en daarbij zal de koninklijke familie hier nu heen komen aangezien het hier nogal rommelt’.
‘Ik ga met je mee’ zei Nivada.
‘Nee, jij blijft hier. We hebben een ster hier nodig’ zei Sandra.
‘Dan ga ik mee’ zei Sebastian. ‘Ik ben en blijf Fabians beschermer’.
Sandra dacht even diep na en zuchtte toen.
‘Ik vrees dat ik geen andere keuze heb dan jullie te laten gaan’ zei ze. ‘We hebben die drie leiders echt nodig’.
‘De avond nadert, we vertrekken vroeg in de ochtend wanneer het nog donker is’ zei ik.
‘Wij zullen morgenochtend naar 3 vertrekken’ zei Sandra. ‘We hebben allemaal wel wat rust verdiend’.

Lilly

Ik werd wakker van geschreeuw en ik keek op de klok hoe laat het was.
Het was midden in de nacht, dus ik besloot om mijn bed uit te gaan om te kijken wat er aan de hand was.
Toen ik uit het raam keek, zag ik een boze menigte met fakkels de straten op gaan.
Zonder dat ik het in de gaten had, verscheen Margaery ineens achter me waardoor ik schrok.
‘Dit had ik allang zien aankomen in mijn glazen bol’ zuchtte ze diep naast me.
‘De inwoners zijn de onzekerheid zat en willen niets liever dan wegvluchten uit de stad’.
‘Dat zou ik ook wel willen’ zuchtte ik.
‘Je weet niet wat je zegt’ zei ze. ‘Buiten de muren is het oorlog. IJswachters marcheren overal en nergens en de vuurstrijders doen er alles aan om de districten terug in handen te krijgen. Je zou gek zijn als je deze veilige stad nu zou verlaten’.
‘Veilige stad?’ vroeg ik terwijl ik me omdraaide en Margaery recht aan keek.
‘Margaery, zelfs hier in de stad is het oorlog. De mensen willen hier niet zijn, ze willen mee vechten in de oorlog. Ik wil gewoon naar mijn zus toe!’
Verschillende tranen rolde over mijn wangen en ik voelde de hand van Margaery op mijn schouder.
‘Rustig maar Lilly’ zei ze. ‘Onze verlossing komt eerder dan jij denkt’.