008

*maandag*
“Ik snap nog altijd niet waarom Sara met jou is gaan shoppen, en waarom je bent meegegaan” zegt Emma als we in de auto zitten. “Ik weet het ook niet maar ik wou een betere band met mijn kamergenote en vind je ook niet dat ze leuker is geworden” zeg ik met mijn handen om het stuur geklemd. “Ja dat wel maar dan nog” zegt Emma. “Je weet toch wel dat Sara naar het concert gaat hé” zeg ik. “Echt? Das toch niet erg” zegt Emma schouderophalend. “Jawel ze heeft vip tickets ze had mij meegevraagd maar ik heb gezegd dat ik niet kon dat ik naar Parijs ging en nu gaat ze backstage kennis maken met Bandits en ons gaat ze ook waarschijnlijk zien” leg ik uit. “Shit” zegt Emma nu ze me begrijpt.
“Oeh laten we bij de quick stoppen ik heb die kortingsbonnen nog!” roept Emma uit. Ik adem diep uit en sla links af naar de quick. We bestellen een big Mac menu met kippetjes en een giant broodje. “Ik moet wel zeggen dat die zwarte broek wat je hebt gekocht met Sara kei mooi is” zegt Emma tussen een hap door. “Dank je, die is voor het dansen” zeg ik en wrijf met mijn hand over mijn nieuwe zwarte broek. “Omg zo staan we met Bandits op één podium” zegt Emma spannend. “Ja” zeg ik een beetje serieus. “Dat gaat nog leuker zijn dan toen met Ian Thomas of Slongs Dievanongs” zegt Emma. “Hmm ik denk deze zomer als we op tour gaan met One Direction dat het toch iets leuker word” zeg ik vooruitdenkend. “Jaja maar Bandits….” Zegt Emma dromend. Oke ik ben geen fan van One direction ofzo maar ik vind het wel leuk om op tour te gaan. “Kom laten we gaan” zeg ik als ik zie dat alles op is. We staan op en lopen de quick alweer uit op weg naar de auto.
*kleine tijdsprong :p*
“Hoe laat is het?” vraag ik als we voor het sportpaleis staan. “12 uur” zegt Emma terwijl ze op haar horloge kijkt. “Laten we dan maar naar binnen gaan” zeg ik en loop naar de ingang. Vrijwel meteen worden we tegengehouden al houden we onze pasjes omhoog. “Wat komen jullie hier doen?” vraagt de bewaker zo vriendelijk mogelijk. “Euhh we zijn twee danseressen van het concert van Bandits we moeten vandaag komen oefenen” leg ik uit. “Dat was toch om 12 uur?” vraagt de vrouw. “Ja dat is het toch ook” zeg ik en werp een blik op Emma. “Nee het is 11 uur” zegt de vrouw die op haar horloge kijkt en daarna aan mij laat zien. “Ja ze heeft gelijk, Emma volgens mij staat jouw horloge voor” zeg i toegevend. “Ach, ze zijn het geluid al aan het testen dus jullie kunnen doorgaan” zegt de vrouw die onze pasjes bekijkt en een beweging maakt dat we door mogen. “Waar?” vraagt Emma aan mij. “Die trappen op” zeg ik en loop naar de trappen. Bij de eerstkomende deur lopen we naar binnen en komen in de tweede rang terecht.
“Nog een keer” roept een man die we nog niet zien. Als we verder lopen zie ik vier jongens met instrumenten op het podium staan en waarschijnlijk hun team zit in een soort van boksring met allemaal apparaten in het midden van de zaal. De zaal word gevuld met luide muziek en daarna begint de middelste jongen te zingen. Emma trekt me mee naar een paar plaatsen en daar gaan we zitten toekijkend naar de jongens die het liedje duizenden keren herhalen. “Wie zijn jullie?” hoor ik iemand vragen van in de boksring door een microfoon terwijl de jongen backstage gaan. “Hey, wij zijn twee danseressen voor Bandits hun optreden” zegt Emma stoer. “Ah, jullie zijn vroeg, kom verder” roept de man weer en buigt zich dan terug over een paar apparaten. We lopen de trappen af naar de ring waar een man op ons af komt gelopen. “michael, manager van bandits” zegt hij ons terwijl hij ons een hand geeft. “Charlotte” zeg ik met een glimlach als hij mijn hand schud en daarna stelt Emma zich voor. “Kom mee dan zal ik jullie begeleiden” zeg michael en loopt het podium op, snel volgen we hem.