24

Later als we in de woonkamer van de jongens een of ander stom programma aan het kijken zijn dat over krokodillen gaat besluit ik om het initiatief te nemen om eten te bestellen. "Pizza jongens?" roep ik boven de tv uit. Een paar knikjes en een enkele die ik 'ja of uhu' hoor zeggen. Geen contact mee te krijgen dus. Ik besluit gewoon om 5 verschillende soorten pizza's te bestellen. Als ik in de keuken sta schieten mijn gedachtes weer naar het gesprek met Zayn. Het voelde raar, maar toch fijn. Maar waarom? Waarom wilt hij me zo graag helpen? "Hey" schrikt een stem mij wakker uit mijn gedachten. Ik kijk op. Het is Liam. "Hey" Mompel ik wat ongemakkelijk. "Wat ben je aan het doen?" vraagt hij nieuwsgierig. "Pizza's bestellen." mompel ik wat kortaf. "Lekker!" Knikt hij enthousiast terwijl hij doorloopt naar de keuken. Ik volg zijn bewegingen. "Is er iets?" Ik schud mijn hoofd. "Nee hoor" Hij knikt. "Ook wat drinken?" Nogmaals schud ik. Ik bekijk hem eens goed. Van alle jongens heb ik hem nog het minst gesproken. Of nee wacht, Louis zie ik bijna nooit. Maar als ik het goed begrepen heb is hij ook wat ouder dan de rest dus misschien vindt hij het niet zo leuk om mee te gaan met hun ofzo. "Hoe is het met je dan?" vraagt Liam. Ik grinnik. "Wat ee ln random vraag Liam" Hij knikt. "Ik heb geen zin in dat programma en toen zag ik jou naar de keuken gaan dus dacht ik gezellig even een praatje met je te maken in plaats van naar dat stomme programma te kijken. Maar dan moet ik wel ergens mee beginnen om dat praatje lekker te laten lopen." Ik begin nog harder te lachen. "Je hebt wel gelijk." Geef ik toe. Nonchalant haalt hij zijn schouders op. "Tuurlijk, heb ik toch altijd!" Ik zucht. "Wat een afknapper dit." Weer haalt hij zijn schouders op. "Pizza dus he!" Terwijl hij dat zegt wiebelt hij met zijn wenkbrauwen. "Oh shit ja, die moet ik dus nog bestellen" Een schaterlachje komt uit zijn mond. Beledigend kijk ik hem aan. "Laten we ze gewoon gaan halen." Suggeert hij snel wanneer hij mijn beledigende blik ziet. "Yess! Ruben kan wel even hier blijven toch?" Liam kijkt even om de hoek. "Zo te zien wel ja." Mijn blik gaat de kamer in. Voor het eerst weer na een hele lange tijd komt er weer een gloed van ontspanning over me heen als ik Ruben tegen Niall aan zie liggen. Samen kijken ze geïnteresseerd naar het programma. Die nu is overgezet naar Spongebob. Ongelooflijk hoe volwassen jongens zich in zulke programma's in kunnen leven. Mijn blik wend af van Ruben naar Zayn. Als ik hem zie ontstaat er een glimlachje op mijn mond. Met een tevreden gezicht zit ook hij geconcentreerd naar het programma te kijken. "Kom Julia. Straks wordt die pizza nog koud." Grinnikt Liam die al in de deuropening staat.

"Hoezo Julia" vraag ik hem als we in zijn auto stappen. "Ik zie het echt wel tussen jullie hoor." Vragend kijk ik hem aan. Met zijn ogen op de weg gericht en zijn gezicht die wel van staal lijkt te zijn waardoor hij geen enkele emotie vertoont. "Over wie heb je het?" vraag ik hem. Hij zucht geërgerd. Alsof het een domme opmerking was. "Zayn en jij." Ik knik bedenkelijk. "Wacht, whuuuut, je bedoelde 'Julia' als in de zin van 'Romeo & Julia'. Hij knikt nu met een nog diepere zucht. Alsof ik zo vervelend ben. De enige pas écht vervelend is, is hij met zijn vervelende opmerkingen..