Toeval

Eén van de discussiepunten die ik het meest hoor, is toch wel of toeval bestaat. Ik vraag het me zelf soms ook wel eens af. Het gebeurt wel eens dat ik iets mee maak en denk: ‘Goh, wat een toeval!’ Maar is dat wel zo? Bestaat toeval wel?
Ik denk dat toeval wel bestaat. Het kan niet zo zijn dat er iets is dat alles van te voren regelt, dat jouw leven voor jou bepaalt. Daar geloof ik simpelweg niet in. Op het moment dat jij besluit iets te doen, of besluit iets juist niet te doen, bepaal je daarmee een stukje van de rest van je leven. En dat gebeurt bij iedere keer dat je zoiets besluit. Zo’n ongeveer duizend keer per dag. Stel nou dat je toch had besloten vijf minuten langer in je bed te blijven liggen en je daardoor te laat was gekomen? Dan had je een briefje moeten halen, of je moeten melden. Stel dat je dan iemand had gesproken met wie je normaal nooit praat? Stel nou dat dat zou klikken en jullie vrienden werden? Bedenk je toch eens, als je vijf minuten korter in bed had gelegen was dat niet gebeurt.
Maar aan de andere kant denk ik dat er ook zoiets bestaat als het lot. Ik geloof niet dat dit vast staat. Ik denk dat dit kan veranderen, want hoe kan nou van te voren bepaalt worden wat jij met je leven besluit te doen? Het lot is iets heel moois om in te geloven, maar in mijn hoofd klinkt het een beetje sprookjesachtig.
Dus ja, ik geloof in toeval. En ik denk dat het ook goed is om in onverwachte dingen te geloven en om voor verrassingen open te staan. Natuurlijk zijn verrassingen lang niet altijd leuk, maar als je nooit verrast wordt, hoe kan je dan ooit nog ergens verbaasd over zijn? Of in wonderen geloven? Dus sta overal voor open. Laat dingen gebeuren, laat je verrassen. Denk vooral niet te veel na bij wat je doet en wat de consequenties zijn. Laat het op je af komen. Je hebt toch niet in de hand wat er gaat gebeuren, hoe graag je het ook zou willen.
Liefs, Maelee