De Zuidelijke Waterstam - 60

“Graag.” Het ging er niet om dat ik iemand nodig had om me te verdedigen, dat kon ik zelf best en generaal Ylein was er ook, maar wat morele steun kon nooit kwaad en Yue kon op dit moment beter in de stam blijven.

“Commandant”, zei ik koeltjes, toen hij naar me toe kwam.
“Prinses.” Hij maakte een buiging.
“Ga uw spullen pakken”, zei ik. “U en uw soldaten vertrekken vanavond terug naar de Vuurnatie.”
“Waarom?”, protesteerde hij meteen. “Deze stam heeft leiding nodig, prinses.”
“Of ze nog leiding nodig hebben, moet ik nog verder beoordelen, maar in ieder geval hebben ze die niet nodig van een bedrieger als u.”
“Maar…”
“U gaat nu onmiddellijk uw spullen pakken en u zegt uw mannen hetzelfde te doen. En stuur generaal Ylein onmiddellijk naar me toe.”
“Ik heb hier maandenlang gewerkt en nu dankt u me zomaar af?”
“Gewerkt?” Ik keek hem spottend aan. “Commandant, laat ik u even vertellen dat ik het rapport over deze stam en uw werk nog steeds moet schrijven. Ik raad u aan me geen reden te geven u nog negatiever af te schilderen dan ik al van plan was.” De commandant haalde diep adem en draaide zich om. Zonder nog iets te zeggen liep hij weg. Niet veel later kwam generaal Ylein naar me toe.
“Heeft u me laten roepen, prinses?”
“Jazeker”, zei ik met een glimlach. “Ik heb twee van uw betrouwbaarste mannen nodig.”
“Mag ik vragen voor welk doel?”
“Om hier te blijven”, zei ik kalm. “U begeleidt met de rest van uw mannen de commandant en zijn mannen terug naar de Vuurnatie.”
“Maar prinses, onze opdracht was u te vergezellen.” Ik knikte.
“Daar ben ik me van bewust, daarom wil ik ook dat er twee man hier blijft en dat u nadien terugkomt. Maar ik kan helaas niet wachten op een andere vloot om de commandant mee te nemen en hen alleen laten gaan is uit den boze.”
“Mag ik vragen waarom u dan zelf niet meegaat?”
“Ik heb hier nog werk”, zei ik eenvoudig.
“En u bent zeker dat twee soldaten voldoende bescherming kunnen bieden?”
“Ik ben er zelfs van overtuigd dat ik hen niet nodig zou hebben als ik wilde, maar ik neem liever het zekere voor het onzekere.”
“Ik… begrijp het.”