De Zuidelijke Waterstam - 57
“Dat vind je toch niet erg?”, vroeg hij me. “Ik bedoel, nou, we hebben het niet gevraagd en ik heb even ons eigen geld gebruikt, maar eigenlijk… Het was niet echt gepland, maar het kwam ontzettend goed uit, we voeren er vlak langs en de stroming…”
“Het is goed”, stelde ik hem gerust.
De volgende dag bleef ik de hele tijd in de stam en de vorderingen in de opbouw werden duidelijker en duidelijker. Yue hielp ook met helen en nu ze allemaal goed hadden kunnen eten, waren er bijna geen zieken meer. Iedereen was vrolijk. Bijna iedereen. Sicho en zijn familie leken niet echt blij.
“Lizzie…”, begon Yue, toen we even alleen waren.
“Het is nog te vroeg, Yue”, zei ik zacht. “Ik wil het morgen eerst nog aanzien en de mensen hier nog dat tikkeltje vrolijker maken en zorgen dat hun haat jegens mij nog verder verdwenen is. Als morgen alles goed gaat, kan je de dag erna met Sicho’s zoon praten.” Yue zuchtte even, maar knikte toen.
“Ik heb een mededeling”, riep ik, toen de dorpelingen ’s ochtends uit hun iglo’s kwamen. Meteen ging de boodschap de hele stam door en niet veel later stond iedereen bij elkaar. Ik glimlachte.
“Goed nieuws?”, riep iemand.
“Ik denk van wel”, zei ik. Ik had het net besproken met Yue, Katara, Thomatio, Sicho en zijn vrouw. “Aangezien er niet erg veel zieken en gewonden meer zijn, zullen zij deze voormiddag verzorgd worden, en vanavond voor zij die het nodig hebben nog een korte controle. Deze namiddag zullen Yue en de vrouw van jullie dorpsoudste samen een helingsles geven waarbij alle meisjes en vrouwen die kunnen watersturen welkom zijn.” Bijna een derde van de stamleden begonnen te juichen.
“En de jongens dan?”, riep iemand anders. Meteen werd het stil. Ik glimlachte.
“Thomatio is het in de Noordelijke Waterstam gewend sturingslessen te geven en hij is bereid dat hier vanmiddag ook te doen.”
“Waarom niemand van ons?”, werd er geprotesteerd.
“Ik denk dat de ervaren watermeesters onder jullie je beter eerst bezig houden met de opbouw van de stam”, zei ik. “Uiteraard zal Thomatio de lessen na verloop van tijd aan iemand van jullie overdragen.” Er klonk instemmend gemompel.
Reageer (2)
Yeaaaahh
1 decennium geledenDat gaat de goede kant uit!
1 decennium geledensnel verder