105.
Daar stond ik in de winkel. Tom had mij meegenomen naar de dierenwinkel. Ja daar stond ik dan bij die schattige beestjes. Het nadeel was wel, dat als je op vakantie ging en je hebt een huisdier moet je er altijd iets voor regelen of mee nemen. ‘Wil je een huisdier?’ Tom stond achter mij. Ik begon te lachen. ‘Nee, gaat niet gebeuren.’ Verbaasd keek hij mij aan.
‘Dan ga je op vakantie of tour en dan laat je het beestje waar? Juist ja, je laat hem achter. En juist dat, kan ik niet.’ Hij knikte. ‘Dan neem je hem toch mee op tour?’ Ik was toch echt niet van plan om zo’n beetje elke dag met een konijn in mijn armen rond te lopen, ik zag mij al gaan.
Tom point of view
Stonden we dan in een dierenwinkel, ik kon haar niet overhalen, op geen enkele manier. Het verbaasde mij wel, ik had verwacht dat ze zo ja zou zeggen, maar de werkelijkheid is anders. Ik wilde iets wat van ons tweëen is. ‘Oke.’ Ze keek mij serieus aan. ‘Dan heet ze conejita’ Verbaasd keek ik haar aan maar knikte wel even.
Audrey point of view
Conejita, onze nieuwste aanwinst, een klein wit konijntje. Tom snapt nog steeds niet waarom ik haar zo wilde noemen. ‘Wat is een conejita?’ Ik keek hem serieus aan. Voor de zoveelste keer legde ik het hem uit. ‘Een konijn.’ Nu keek hij serieus. ‘Nu is het niet meer grappig!’ Nu mocht ik lachen. ‘Conejita, de spaanse vertaling voor konijn. Dankjewel.’
Reageer (1)
hahaha... je hebt dus echt iets met konijntjes!
1 decennium geledenZe zijn dan ook super schattig!
snel weer verder gaan hoor(flower)