004

“Thomas?” herhaal ik. “Ja, dat zei ik net” zegt hij lachend. “Sorry het is gewoon” zeg ik nadenkend, zijn naam… “Maakt niet uit” zegt hij met een knipoog terug. “Waarom ben je niet op het feest?” vraagt hij me benieuwd. Ik kijk rond naar de maan die al hoog in de hemel staat en zijn licht mooi over de rivier laat vallen. “Kan ik ook aan jou vragen” zeg ik met een glimlach maar mijn ogen nog steeds op de weerspiegeling van de maan in de rivier gericht. “Het was druk” zegt thomas zuchtend. “Vond ik ook” zeg ik toegevend. “Wat doe je graag? In je vrije tijd bedoel ik” vraagt Thomas nu. “Euh ik doe professionele dans en ja afspreken” zeg ik met mijn wenkbrauwen gefronst. “Wauw” zegt Thomas onder de indruk. We kijken alle twee terug naar de rivier aan de overkant zou een perfect plekje zijn om te picknicken bedenk ik mij nu. “Kijk daar” zegt thomas terwijl hij naar ergens aan de overkant van de rivier wijst. Snel volg ik zijn vinger en zie ik twee mensen, jongen en meisje, gierend over het gras lopen. De jongen duwt het meisje lachend op de grond en de rest kan je je wel bedenken…
“Bah” zeg ik als het meisje haar bloesje uit heeft. “Kom laten we maar weg gaan” zegt Thomas lachend waardoor ik ook lach. We lopen nog wat door het park, niks zeggend maar het voelt wel vertrouwd. “Kom je anders mee naar mijn appartement kunnen we een film kijken ofzo” zegt Thomas. Even kijk ik bedenkend, oké ik voel me wel goed bij hem maar naar zijn appartement? We kennen elkaar serieus een uurtje? “Ik blijf liever nog even buiten” zeg ik en snuif diep de frisse lucht in. “Dat geloof ik het is zalig buiten” zegt hij met een brede lach. Ik voel mijn gsm trillen en excuseer me even bij Thomas. Ik haal bij 2m afstand van Thomas mijn gsm uit mijn zakken en neem op. “Char waar ben je?” klinkt het door mijn gsm. “Emma? Ik ben in het park bij de school hoezo?” vraag ik. “gewoon ik heb met Jasper gesproken” klinkt het spannend. “Wacht die van bandits?” vraag ik een beetje ongeïnteresseerd. “Ja cool hé omg zo cool omg omg” zegt Emma de hele tijd. “Oké heel fijn, maar ik moet je laten” zeg ik. “Oké byeeee” zegt Emma en legt af.
“Sorry een vriendin had met een jongen van bandits gepraat waardoor ze zo hysterisch was enzo” leg ik uit als ik terug bij thomas sta. “Bandits? Wat vind je van hun?” vraagt Thomas nieuwsgierig, wat zou hem dat boeien? “Bwa, ze vallen qua uiterlijk wel mee maar ik heb ze alleen nog maar van ver gezien dus dat weet ik zelfs niet zeker en ja muziek? Ik ben meer voor disco nummers snap je?” leg ik uit. “Ja ik ook hoor” zegt hij een beetje beduusd. “Wat is er?” vraag ik verrast om zijn stemwisseling. “Niks ik moest even aan iets denken” zegt hij afwezig. “Oké” zeg ik maar schouderophalend.
We lopen nog één keer stil het parkje door, voor ons uit starend. Morgen begon school weer en de o zo leuke huiswerk… pff. “Euhm ik moet gaan ik had belooft om 11u thuis te zijn dan kreeg ik 20 euro” zegt Thomas plots als hij op zijn horloge kijkt. “Ah zo, gemakkelijk geld verdienen” zeg ik glimlachend. “Ja zo hoort het bij kamergenoten en that stuff” Zegt Thomas lachend. “Ik loop wel even mee” zeg ik als ik het gebouw zie staan met zijn lichtblauwe lichtgevende deuren. We lopen naar binnen en we horen duidelijk de muziek uit de sporthal komen. Thomas neemt de lift en ik achtervolg hem naar binnen. “Welke verdieping zit jij?” vraagt thomas terwijl hij een knopje wil indrukken. “6” zeg ik kijkend naar zijn hand die bij de knopjes rusten. “Ah oké ik 5 dus dan stap ik eerder uit” zegt Thomas als hij met zijn wijsvinger op de nummer “5” klikt.
Ik knik terug naar hem als hij uitstapt en druk op nummer “6”. Al snel moet ik ook uitstappen en loop naar kamer 64. Iemand is blijkbaar al thuis want in de keuken zie ik een paar glazen staan die er eerst nog niet stonden en een paar lege chips zakken. “hallo?” vraag ik door de lege kamer. “Sara? Emma?” vraag ik nog eens, geen antwoord. Ik besluit maar naar mijn kamer te gaan en me om te kleden. Als ik mijn leuke pyjama aan heb kruip ik lekker onder de lakens. Wie weet wat ik ga dromen….