003

“Ja is goed” zeg ik uiteindelijk. “Omg, bandits gaat daar ook zijn hé” gilt Emma en springt uit de zetel. “Ik ga me klaar maken” zegt ze en loopt huppelend naar haar kamer. ik kijk op mijn horloge en zie dat het toch al 6u is. Ik sta ook maar op zet de tv uit en loop ook naar mijn kamer. ik loop eerst naar mijn dressing om mijn kleren te kiezen. Hmm, een kwartier zeker sta ik rond te kijken in mijn dressing voor ik iets er uit pak. (http://www.kledinginsider.nl/tag/stoere-kleding/). Uiteindelijk heb ik een outfit gekozen maar natuurlijk laat ik de handtas en het grijze golfje thuis. Ik pak wel mijn zwarte leren jasje en zwarte hakken schoenen. Ik loop met deze spullen naar de badkamer en spring snel in de regen douche…zalig
Na een kwartiertje kom ik er spijtig genoeg weer uit en trek deze kleren aan. Ik ga voor de spiegel staan en doe mijn make-up er weer op. ik loop sierlijk de badkamer uit en ga naar mijn laptop, ik kijk even tussen mijn mails maar er staat niks nieuws tussen. Ik pak mijn iphone en loop de kamer uit. “Wauw” zegt Emma die in de keuken staat. Snel trek ik de mouwen van mijn leren jasje omhoog tot mijn ellebogen. Emma heeft een zwart kort jurkje aan gedaan met een witte band bij haar heupen die in haar zij een strik vormt. Ik loop naar haar toe en schenk me een glaasje water in. “Gaan we?” vraagt Emma als ik mijn water op heb. “Oké hoe laat is het?” vraag ik. “Nou, 5 voor 8 slimme” zegt Emma die naar de klok in de keuken wijst. “Oeps” zeg ik en doe mijn handen weegschaal vorm. “Kom ik wil jongens zien” zegt Emma zeurend. Lachend loop ik achter haar aan onze appartement uit naar onder, de gym zaal.
De deuren van de gym zaal staan open en ik loop naar binnen samen met mijn bestie. Er zijn al een paar mensen maar nog lang geen honderden. We lopen naar een van de staan tafels en gaan erbij staan; we beginnen druk te praten over jongens die voorbij komen. “Hey meisjes” zegt een jongen die bij ons komt staan. “Hey” zeg ik terug en Emma kijkt hem met veel indruk aan. “alles goed?” vraagt hij. “Ja met jou?” zegt Emma voor mij. “Ook natuurlijk” zegt hij glimlachend, raar joch.
Na een uurtje is de zaal bomvol dat je nog geen halve meter ver kan kijken. Zuchtend ga ik dan maar weg van het feest. Nu had ik echt geen zin voor die drukte in de zaal. Ik loop naar buiten naar de park van de school, niemand is er. Ik wandel wat langs de rivieren en ga op een bankje zitten. “bezet?” hoor ik iemand achter me zeggen. “Euh nee” zeg ik als ik iemand zie staan. De persoon komt langs me zitten en kijkt me aan. “Hallo, ik ben Charlotte” zeg ik een beetje zenuwachtig. “Hallo Charlotte, ik ben…”