A ranger's apprentice tale 2

De soldaten waren met een zwaar hart vertrokken, vooral de praatgrage die met het meisje had gebabbeld. Op den duur was hij het meisje leuk gaan vinden. Ze luisterde zo goed naar zijn verhalen terwijl de meeste mensen hem altijd midden in zijn zin lieten stoppen. Met die gedachten reden ze stapvoets naar huis. Wat die soldaten toen niet wisten was dat er niet veel verder een klein meisje van tien hen volgde. Liliane wou weten waar de jager woonde en hoe hij het verlies oppakte. Het meisje volgde hen heel de tocht door Celtica naar Redmond in Araluen. Ze werd door honger, dorst en koude geteisterd. Twee dagen haar maag het niet meer uit en was ze s’ nachts het kamp binnengedrongen en had ze eten gestolen. Ook had ze een drinkfles meegenomen. De rest van die dag had ze last gehad van schuldgevoel tot ze haar geweten tot rust bracht met de gedachte dat ze de spullen alleen maar leende. Ooit zou ze er voor terug betalen. De hele tocht herhaalde ze deze routine en een keer stal ze ook een dolk. Ze had het gevoel dat ze deze wel eens nodig zou kunnen hebben. Het meisje was blij dat de soldaten stapvoets reden want anders had ze hen nooit bijgehouden. Toen het gezelschap stapvoets nog maar een dag van Redmond verwijdert was, hadden de soldaten een van hen vooruit gestuurd. Daardoor wist Liliane dat ze er bijna waren. Na nog een dag te lopen waren ze aangekomen. Het meisje ging meteen op zoek naar de jager.