Being a....

'dat... dat moet een grap zijn'. lizz en madelief keken Roos aan alsof ze gek was geworden.
Roos zuchtte diep. ' ik weet het niet zeker, maar als ik wakker word, en ik wil mijn haar kammen,
zweeft de borstel naar me toe. En als ik m'n gezicht wil wassen, komt er vanzelf een plens water
in mijn gezicht.en toen er visite kwam, stonden ze naast me en vroegen waar ik was.
en zelf wou ik ook net dat ik zou verdwijnen. Even was het muisstil. Toen zei Lizz:'probeer.. probeer
eens ...iets. Mischien werkt het'. Roos schrok een beetje. wat als het nu niet lukt? Voorzichtig probeerde
ze zich te transformeren in weet ik veel wat.
en toen, opeens, stond ze op haar armen en benen. het was gelukt.
en daar stond ze dan, als wolf. Roos zag Lizz en madelief met zulke
grote ogen naar haar kijken dat ze bang was dat ze elk moment uit
hun ogen konden vallen. 'ik.... ik wist dit ook nog niet, maar of..' 'stop maar Roos...
.we verstaan geen..wolfs. Kun jij ons wel verstaan?'
ja wou roos zeggen, maar knikte maar gewoon. ze zouden haar toch niet verstaan.
'Roos....ik...'madelief keek roos bang aan. shit! madelief was als de dood voor honden.
laat staan wolfen... vlug dacht roos aan...ja, de menselijke roos? en daar stond ze weer,
op allen haar benen en ze was ook niet meer overal behaard. opeens hoorden ze gefluister in de bosjes
achter hun. wie was dat?