028

Met onze vingers verstrengeld komen Harry en ik de ontbijtzaal ingelopen, bijna iedereen zit al aan een tafel. We lopen richting de tafel waar mijn moeder en Yasmine zitten waar we ze begroeten met een kus op hun wang. 'Ik ga wel wat voor ons halen.' Zegt Harry waarna hij een kus op mijn wang drukt en richting het buffet loopt. 'Heb je je koffer al ingepakt?' Vraagt mijn moeder en ik knik. 'Vanochtend, maar ik wil nog helemaal niet naar huis het is hier geweldig met Harry en iedereen.' 'Het is hier zeker geweldig Kay maar je eigen leventje gaat gewoon door. De kinderen zullen blij zijn dat je er weer bent.' 'Nou, die hebben liever ook nog even vrij hoor, maar ik moet zeggen dat ik ook wel zin heb om weer te werken. Mijn leven thuis is niet verandert aangezien nog steeds niemand van Harry en mij af weet.' 'Klopt en als ze erachter komen dat jullie iets hebben dan steun ik je door dik en dun. Ik zal er altijd voor jou en Jasmine zijn en natuurlijk ook voor de jongen met wie jullie thuis komen. Ooit gaan jullie begrijpen hoeveel jullie vader en ik van elkaar hielden. Hij is het beste wat me ooit overkomen is.' Ik glimlach naar mijn moeder en pak haar hand vast. 'Dankjewel mam.'

Die avond sta ik samen met Yasmine en mijn moeder op de eerste rij in de arena. Yasmine zingt luid mee terwijl mijn moeder en ik mee dansen. Twee keer kruisen mijn ogen met die van Harry niet vaker, maar dat was onze afspraak. Het moet niet opvallen dat Harry de hele avond een meisje met blond haar en blauwe ogen in de gaten houdt, dan weet iedereen ontzettend snel van Harry en mij. Al snel zijn ze bij het laatste liedje en de fans lijken nog harder te kunnen gillen dan ze al deden. Ik glimlach breed terwijl ik klap als de jongens het podium aflopen. Wat ben ik toch onwijs trots op deze knappe jongens. 'Zullen we backstage afscheid gaan nemen anders missen we ons vliegtuig.' Ik knik en loop mijn moeder achterna. Gelukkig valt het niet op dat wij backstage gaan aangezien de backstagedeur afgeschermd bij de wc ligt. Als we de deur door zijn worden we meteen begroet door Eleanor en Gemma. 'Ik ga jullie missen meiden.' 'Wij jou ook.' zeggen ze in koor waarna ze me in een knuffel trekken. 'We gaan skypen, bellen en appen!' Roept Gemma blij waarna ik knik en beide nog een laatste knuffel geef.

Met lood in mijn schoenen open ik de deur waarop one direction geschreven staat. Als ik de jongens op de bank zie zitten verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Niall komt op me afgelopen en trekt me in een knuffel. 'Tot snel Kayla.' 'Tot snel Niall.' De andere jongens volgen zijn voorbeeld totdat Harry aan de beurt is. 'Wij gaan. Veilige vlucht terug Kayla.' 'Dankjewel Zayn.' Ik glimlach naar de jongen waarna ze met z'n vieren de kamer verlaten. 'Kom je nog even zitten?' Ik knik en neem naast Harry plaats op de bank. 'Voordat je gaat wil ik je vertellen dat ik onwijs veel van je houd en ik door het vuur voor je zal gaan. Ik wil je ook gewoon mijn meisje kunnen noemen als je weg bent. Dus wil je dit net als ik officieel maken?' 'Voor mij was het al zo goed als officieel dus natuurlijk wil ik dat gekkie. Ik hou van je.' zeg ik waarna ik mijn lippen voor de laatste keer op die van Harry druk.