W63

“Welke dan? Zelfs half Alfea haat me!”
“Iedereen die je kent, weet dat jij niet slecht bent”, zei Layla. “Kijk naar mijn ouders, Bloom. Ze waren doodsbang, maar nu zijn ze bereid je te helpen met wat je maar wilt.”
“Je staat er niet alleen voor”, zei Tecna zacht.
“Ik wil hier weg”, fluisterde Bloom.
“Goed”, zei Saladin. Iedereen ging om Bloom heen staan en niet veel later stonden ze in hun living op Alfea.
“Euh, Bloom…”, zei Faragonda.
“We hebben nog les op Rad Fountain”, vulde Stella aan.
“We kunnen toch gewoon morgen terug naar Red Fountain gaan?”, vroeg Bloom zacht.
“Als jij er de nood toe voelt vannacht hier te slapen, is dat voor mij goed”, zei Faragonda.
“Heb je graag dat ik blijf vannacht?”, vroeg Sky. Bloom knikte en samen liepen ze naar haar kamer. Alle jongens bleven logeren en daarom besloot ook Saladin op Alfea te overnachten, het was immers al erg laat. Hij liet alleen nog even aan Codatorta weten waar hij was en dat de lessen voor de Winx de volgende dag een uurtje later zouden starten.

Bloom was de volgende ochtend vroeg wakker. Ze was bang, doodsbang. Ze wist dat ze haar niet zomaar konden opsluiten, maar zoals iedereen zich nu gedroeg, had ze het gevoel dat iedereen er uiteindelijk wel op zou staan haar op te sluiten en ze wist niet of ze dan nog zou kunnen weigeren. Met een zucht stond ze op. Sky lag nog te slapen en ze liet hem liggen. Ze aaide Kiko even, die duidelijk erg blij was dat Bloom terug was, en liep toen de kamer uit, naar Faragonda’s kantoor. Ze was totaal in de war.

Tecna belde meteen toen ze wakker was naar haar ouders, die erg blij waren van haar te horen.
“Was je op Zenith? Jammer dat je niet even bent langsgekomen dan”, zei haar moeder.
“Sorry mam, maar je weet hoe gek ik ben op die kermis”, zei Tecna. “En helaas wonen we ook niet vlak naast de kermis.”
“Maar als je al helemaal naar Zenith gekomen bent…”
“Dat was met de hulp van Bloom”, zei Tecna. Ze zuchtte. “Eigenlijk wilde ik het even over haar hebben. Zie je…” Ze vertelde van Martha.