053
Ehhh, hoi? :')
Goed, ik weet dat ik heel lang niet meer heb geschreven en ik kan nu wel van allerlei redenen gaan geven, maar ik had gewoon weinig tijd, en weinig inspiratie.
Maar het is terug, denk ik. Ik mis Noah. En ik ben zo blij weer bij hem terug te zijn. Ik hoop dat jullie dat ook zijn. ^^
"‘Ook niet nu je aan hem bent gekoppeld. Jullie zijn gematcht. Jullie passen bij elkaar. Dat zal blijken. Het zal oké zijn. Geloof me.’
Ik liet haar los en Yuki trok haar arm terug. Ze trok een grimas naar me en ik wist precies wat ze dacht. Namelijk dat matchingstesten helemaal niet zo accuraat waren en dat perfecte koppels niet bestonden, niet op deze Planeet, maar ik zei er niets over en zij ook niet, want dat kon niet. Maar het voelde enerzijds opgelucht dat ze er ook zo over dacht. Toch was dat ietwat zelfzuchtig van me, want als ze wel in de matchingstest had geloofd, was ze vast een stuk minder overstuur geweest.
‘Kom, we gaan eten,’ mompelde Yuki en ze trok me weg uit de kring van mensen die om ons heen was verzameld. Ik kon het gespreksonderwerp vinden in de menigte, maar sloeg er niet in om zijn gezichtsuitdrukking te lezen en negeerde zijn aanwezigheid."
Even een korte terugblik voor als dit tekstfragmentje niet helemaal genoeg is voor het geheugen:
Goed, ik weet dat ik heel lang niet meer heb geschreven en ik kan nu wel van allerlei redenen gaan geven, maar ik had gewoon weinig tijd, en weinig inspiratie.
Maar het is terug, denk ik. Ik mis Noah. En ik ben zo blij weer bij hem terug te zijn. Ik hoop dat jullie dat ook zijn. ^^
"‘Ook niet nu je aan hem bent gekoppeld. Jullie zijn gematcht. Jullie passen bij elkaar. Dat zal blijken. Het zal oké zijn. Geloof me.’
Ik liet haar los en Yuki trok haar arm terug. Ze trok een grimas naar me en ik wist precies wat ze dacht. Namelijk dat matchingstesten helemaal niet zo accuraat waren en dat perfecte koppels niet bestonden, niet op deze Planeet, maar ik zei er niets over en zij ook niet, want dat kon niet. Maar het voelde enerzijds opgelucht dat ze er ook zo over dacht. Toch was dat ietwat zelfzuchtig van me, want als ze wel in de matchingstest had geloofd, was ze vast een stuk minder overstuur geweest.
‘Kom, we gaan eten,’ mompelde Yuki en ze trok me weg uit de kring van mensen die om ons heen was verzameld. Ik kon het gespreksonderwerp vinden in de menigte, maar sloeg er niet in om zijn gezichtsuitdrukking te lezen en negeerde zijn aanwezigheid."
Even een korte terugblik voor als dit tekstfragmentje niet helemaal genoeg is voor het geheugen:
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (2)
Oeh. Eindelijk bijgelezen! Ik ben echt benieuwd hoe dit gaat aflopen. ..
1 decennium geledenMooi geschreven (:
1 decennium geledenIk ben eigenlijk wel benieuwd of Noah ooit een huwelijkspartner zal krijgen; en stiekem hoop ik dat hij samen met Yuki en Roan uit de Planeet ontsnapt (en zijn zusje ook red eventueel). Achja, ik zie wel hoe het loopt.
Verdieping -22 is er ook nog altijd..