Waarom??

Ik keek hem woedend aan. 'Waarom deed je dat?' schreeuwde ik. Hij keek me grijnzend aan. 'Nu begrijpt Jeremy misschien waarom ik het erger dan hij vind dat we telkens ruzie hebben.' Ik keek hem niet-begrijpend aan. 'Wat bedoel je?' vroeg ik verbaasd. 'Jeremy heeft nu iemand die met hem meegaat. Ik ben alleen. Ik heb niemand sinds ik mijn familie in de steek heb gelaten.' 'Maar dan was het nog niet nodig om me te kussen!' riep ik. Hij haalde zijn schouders op. 'Jij kuste me terug.' Ik deed mijn mond open om te protesteerde maar klapte daarna met mijn kaken op elkaar. Hij had gelijk. Ik kuste hem terug. Ik werd rood als ik eraan terug dacht. Hij begreep mijn rood worden verkeerd. 'En kan ik goed zoenen?' vroeg hij grijnzend. Ik keek hem woedend aan en draaide me daarna om. Toen rende ik terug naar Jeremy. Zodra hij me hoorde draaide hij zich glimlachend om. Maar ik begon te huilen. Hij was zo lief. En nu moest ik vertellen wat ik had gedaan. Hij nam me in zijn armen. 'Wat is er gebeurd, lieverd?' 'Jeremy... Ik... Ik...' stotterde ik. Toen gooide ik het eruit. 'Jonas kustte me net en...' mijn stem stierf weg toen ik zijn gezicht zag. 'Jeremy... Ik kuste hem terug.' Ik begroef mijn hoofd tegen zijn borst aan, en wachtte tot hij me weg zou sturen.