Chapter fourty.

~ Alison Lilian Hale

‘Ik ga naar mijn en Luke’s kamer om me om te kleden oke?’ vroeg Ash terwijl hij zijn haar probeerde te fatsoeneren in de spiegel.

‘Oke, zullen we over een kwartier beneden afspreken om te ontbijten?’

Hij knikte, kuste mijn wang en griste daarna zijn vest van de stoel. Net toen hij naar buiten wou stappen kwam Rowan binnen stormen, haar ogen waren rood en er gleed een verdwaalde traan over haar wang.

‘Row wat is er gebeurd?’ vroeg ik terwijl ik naar mijn beste vriendin toe snelde.

Ashton gaf ons beide een bezorgde blik maar ik vertelde hem snel dat hij wel vast kon gaan, Rowan wou vast liever even alleen zijn.

Ik dwong haar om op het bed te gaan zitten en pakte toen haar beide handen vast ‘Wat is er gebeurd? Heeft Luke iets gedaan?’

Rowan schudde haar hoofd maar toen ze haar mond opende om te praten kwam er niks uit. Ik ging naast haar op bed zitten en sloeg mijn armen om haar schokkende schouders.

‘Je hoeft het niet te vertellen als je het niet wilt.’ Fluisterde ik terwijl ik haar geruststellend over haar rug vreef.

Ze zuchtte ‘Luke en ik zijn betrapt door het management. Iemand klopte vanmorgen op de deur en Luke was aan het douche, en ik dacht dat het Ashton was dus ik deed de deur open. Wat bleek nou, Peter en Julia van het management stonden voor de deur en ze werden aardig boos toen ze mij zagen in Luke zijn shirt. Toen Luke ze hoorde schreeuwen kwam hij kijken wat er aan de hand was en toen werden ze ook enorm boos op hem. En zodra ze allebei weg waren met de waarschuwing dat ze een uitleg eisten, werd Luke boos op mij omdat ik had open gedaan en toen hadden we ruzie.. En nu zit ik hier te janken om een stomme ruzie die nergens op slaat en dat alles door dat klote management.,’ snikte ze.

Ik trok haar in een knuffel ‘Het is oke Row, Luke meende waarschijnlijk niks van wat hij gezegd heeft en het is oke om van slag te zijn. Management kan best creepy zijn en ik denk dat Luke ook gewoon boos op zichzelf is dat hij de deur niet open heeft kunnen doen.’

Ze veegde haar tranen weg en glimlachte kleintjes ‘Ik denk dat je gelijk hebt maar dat is nog steeds geen goede reden om boos op me te worden.’

‘Daar geef ik je gelijk in, maar ik weet zeker dat hij binnen nu en vijf minuten voor de deur staat om zijn excuses aan te bieden. Ik ken Luke langer dan vandaag.’

Een paar minuten later klopte er inderdaad iemand op onze deur. Ik knipoogde naar Rowan, pakte mijn tas en mijn jas en liep grijnzend naar de voordeur ‘Ik zei het toch!’’

Ik liet Luke naar binnen ‘Zorg er wel voor dat jullie over een half uur weer beneden zijn!’ gilde ik waarna ik de deur achter me dicht gooide.

Onderweg naar de ontbijtzaal kwam ik Solange en Lizzy tegen ‘Goedemorgen Ali,’ riepen ze beide vrolijk.

Ik grinnikte ‘Goedemorgen girls, zijn jullie klaar voor onze meiden dag?’

Beide meiden knikte ‘Ik heb echt nieuwe kleding nodig en ik heb zoveel zin om eindelijk nieuwe dingen te kopen!’ zei Solange enthousiast, ze huppelde nog net niet de gangen door.

Toen we de zaal in liepen zagen we de jongens meteen zitten. Ik ging op de vrije stoel naast Ashton zitten en gaf hem een kus op zijn wang.

‘Heb je al gegeten?’ vroeg ik.

Hij knikte en schoof met een glimlach een bord met twee croissantjes en een glas sinaasappelsap naar me toe ‘En ik heb ook al wat voor jou gepakt.’



---