Complimenten van Joey

Roos drukte op verzenden. VERZONDEN, kwam er op het beeld van haar laptop te staan. Roos glimlachte tevreden, en klapte haar laptop dicht. Ze had net een mail verstuurd naar Lorena en Sanne en had verteld dat haar oma de komende maand hier logeerde. Ook had ze verteld over de jurk van haar moeder.
Roos keek naar de jurk die over haar lichtblauwe zitzak lag. Ze slikte, iets wat ze altijd moest doen als ze die jurk zag.
In haar ooghoek zag ze de tijd op haar wekker radio; kwart voor vijf. Als ze nog naar de kudde wilde, kon ze beter nú vertrekken! Ze moest namelijk een half uur fietsen, en om kwart voor zeven moest ze weer thuis zijn want rond zevenen werd haar vader wakker.
Roos pakte haar fietssleutels, trok haar jas aan, en klom over de rand van haar balkon.
Langzaam liet ze zichzelf naar beneden zakken. Haar voeten raakten de grond. Roos rende naar de schuur en pakte haar fiets.

"Hee lieverds," fluisterde Roos zachtjes, om de kudde niet aan het schrikken te maken.
Fury, de leider van de kudde, keek meteen waakzaam op. Toen ze zag dat het Roos was, wende ze haar blik af. Roos leek het heel erg cool als ze ook een goede band had met Fury. De leider! Ze vond het al heel wat dat ze haar als een deel van de kudde beschouwde, en haar beschermde als er gevaar was. Dat vond ze heel erg bijzonder. Helaas liet de merrie haar niet dichtbij komen.
Roos keek zoekend in het rond. Waar was de merrie waarmee ze de sterkte band had van allemaal?
Opeens hoorde ze gebries links naast haar. Roos keek opzij. Daar stond ze. Roos bleef zich verbazen over hoeveel ze wel niet op Bella leek... Heel even kreeg Roos een heimwee gevoel.
"Lively!" riep Roos. Ze sloeg haar armen om de hals van de merrie heen. "Hoe gaat het met je lieverd?"
Lively hinnikte vrolijk. De merrie was blij om haar vriendinnetje te zien.
Kisses, het grootste knuffelbeest van de hele kudde, kwam aandraven. Roos klopte op Kisses haar hals. Die schuurde meteen met haar hoofd stevig tegen haar aan. Roos lachtte. De andere pony 's in de kudde hinnikten laag als begroeting.
Roos zakte neer in het vochtige gras, met Lively en Kisses aan beide zijden naast haar. Ze begon te vertellen over haar oma en de jurk.
Voordat ze het wist was de tijd alweer om. Ze zei de pony 's gedag, en rende door het bos weer naar het wandelpad. Ze kroop door het bijna onzichtbare gat in het prikkeldraad en trok haar fiets uit de struiken.

's Middags na school, liep Roos enthousiast naar de weide waarin Polly en Wonder stonden. De merrie en het hengstje kwamen met hooggeheven hoofd aandraven. Een blij gevoel verspreide zich door haar lichaam. Ze gaf Wonder em Polly ieder wat lekkers.
"Wat word je toch groot Wonder!" zei Roos.
Ze liep naar de stallen toe. Daar was het gelukkig een heel stuk warmer.
Achterin de stallen vond ze Jessey en Joey. Ze waren druk bezig met hoofdstellen schoon maken. "Hoi!" riep Roos.
Ze keken op. Joey bloosde toen hij haar zag.
Roos negeerde het. Ze had zich voorgenomen Joey te laten merken dat ze hem niet leuk vond op een vriendelijke manier. Hopelijk vroeg hij haar dan geen verkering. Roos zou het vreselijk vinden als ze een van haar beste vrienden verdriet zou doen, door hem te vertellen dat ze hem niet leuk vond.
Jessey legde het hoofdstel met een zucht opzij. "Roos, ik vind het zo vreselijk voor je dat we geen jurk voor je hebben kunnen vinden voor zaterdag. Zullen we anders morgen nog een keer gaan kijken? Misschien was het gisteren gewoon onze dag niet. Zo'n beetje alles zat tegen. Je kunt zaterdag toch ook niet zonder jurk op het bal verschijnen met James?"
"Ga je met James naar het bal?" vroeg Joey onverschillig. Hij probeerde met veel moeite zijn verdriet te verbergen. Roos vond het zielig voor hem. Misschien was ze wel met hem naar het Kerstbal gegaan als hij paar haar op school zou zitten. Nee. Opeens wist Roos zeker dat ze James echt echt écht leuk vond! Verliefd zijn was zo fijn!
"Hallo!" Jessey zwaaide met haar hand voor Roos heen en weer. "Aarde aan Roos?"
Roos schrok op uit haar gedachten. Waarom stond ze toch zo vaak weg te dromen?
"Uhh, ja! Ik bedoem, uhh..." stamelde ze.
Jessey zuchtte. "We hadden het over de jurk.
"Oh uh, ja. Het hoeft niet. Ik heb al een jurk."
"Hè?" Jessey keek haar verbaasd aan. "O nee toch! Je gaat toch zeker niet in een oude zomerjurk die je nog ergens achterin die grote inloopkast van je had hangen toch hè?"
Roos lachte en schudde haar hoofd. Ze vertelde haar over de jurk van haar moeder.
"Oh Roos, wat knap dat je die durft te dragen. Ik zou dat echt niet kunnen. Ik zou de hele tijd huilen op dat bal! Het is trouwens wel een reden om James te vragen om een knuffel haha! Lekker in zijn armen kruipen."
"En anders huil je maar uit bij mij!" riep Joey jaloers.
"Jij bent er dan niet," zei Jessey gemeen. Roos had Jessey verteld over haar plan om Joey voorzichtig duidelijk te maken dat ze hem niet leuk vond. Blijkbaar was Jessey vergeten dat ze het aan hem moesten laten merken zonder hem te kwetsen. Roos wierp haar een waarschuwende blik toe. Jessey zag het niet.
"Ik weet zeker dat je er heel erg mooi uit zult zien in de jurk van je moeder, Roos," zei Joey verlegen.
Roos glimlachte. "Dankje Joey!"
Jessey rolde met haar ogen. "Roos, stuur me als je thuis bent een foto van de jurk oké?"
Roos knikte.
"Oké, dan nu weer aan het werk!" riep Jessey, en ze liep met het hoodstel in haar hand de stallen uit.
Roos wilde achter haar aan lopen, maar Joey hield haar tegen. Roos keek hem zenuwachtig vragend aan.
"Roos, ik meende wat ik net zei, over dat je er vast mooi uit zal zien op het bal. James moet blij zijn dat hij jou als date heeft. Je ziet er zelfs mooi uit in gewone stalkleding."
Roos keek hem aan. Wat moest ze hier nu weer mee? Het was heel erg lief, maar...
Joey keek haar verlegen lachend aan.
Dat maakte het voor Roos alleen nog maar lastiger...